________________
-
अथ श्री संघपट्टक
(१९)
... अर्थः हवे लिंगधारी कहे जे जे अपवादे महा सावय स्थानमां पण निवास करवो एम शास्त्रमा कह्यु माटे सावद्यरुप जे मम्वास तेमा रहेनार यतिने शो दोष ने त्यारे सुविहित बोट्या जे एम तारे न बोलवं,
टीका:-गृहिणा स्वभव्येणापि यतिविधास्यमानदेवचिंतानिसंधिना तस्य निर्मा पितत्वेन देवनुवि निष्पन्नत्वेन च जिनगृह वस्तुतो देवव्यत्वात् ॥ अपवादस्य चकदाचित्कत्वेन नित्यं अवतां तत्रवासे तस्याप्यनुपपत्तेः॥
-गृहस्थे पोताना अव्ये करीने तेस्थान नीपजाव्युंपण एमां प्रा.अनिप्राय रह्यो बे, जे था स्थानमा यति रदेशे ने रहीने देवचिंतादिक करशे एवा अनुसंधाने करी नीपजाववापणुं बे, ए हेतु माटे ने वळी देव संबंधी पृथ्वीने विषे नीपजाववापर्यु ले माटे जिनगृहनी पेठे वस्तुताये देवाव्यपणुं ले ए हेतु माटे, ने अपवादने तो कदाचित्पणुं माटे निरंतर लेमा रहेनार एवा तमारे तो अपवादनी सिद्धि प्राप्त थती नथी.
टीकाः-एवं मम्वासंसदोष मन्वाना मुनयः कथमिव मठपतितामंगीकुरिन् ॥ तथा जगवदाशातनातोपि विवेकिनस्त्रस्यंति
अर्थः-ए प्रकारे मठवासने दोष सहित मानता मुनि जे ते मपतिपणानो केमज अंगीकार करे ! नज करे. वळी विवेकी पुरुष जेम मठवासथी त्रास पामे तेम नगवंतनी श्राशातनाथी पण त्रास पामे के