________________
૩૯
કારણ કે આપ તે સૂર્યથી સૂાના કીચડની જેમ સંદેહમાનના ભંજક છે, આપણે વાણી દેહ ઉત્પન્ન કરે છે તે પ્રભુ! ન જ બને, માટે આનું રહસ્ય સમજાવી અમારા-મનની ભ્રમણાને દૂર કરે. ',
આ પ્રમાણે શ્રી ગૌતમસ્વામિની વિનયપૂર્વકની પ્રાર્થના અભિળી અને ભવ્ય જીના હિતને લકથામાં રાખી પ્રભુ શ્રી મહાવીરવ આવેલ માણસને સાત પરિચય અને તેણે પૂછેલા પ્રશ્નના પિતે આપેલ ખુલાસા વગેરેની માહિતી વિસ્તારપૂર્વક વર્ણવે છે. - હે ગૌતમ! અહીંથી થોડેક દૂર થી અરૂણાભપુર નામનું નગર છે ત્યાં શ્રી રત્નગજેન્દ્ર નામનો રાજા છે કે જેને સૂર્યની જેમ કવિ અને
બુધ ૫ડિત)ને વિયાગ સુખદાઈ થતો નથી, શ્રી કામગજેન્દ્ર કક્ષાની તેને સુંદર રૂપનિધાન ગુણપરદાથી ભતો કથાને પ્રારંભ શ્રી કામગજેન્દ્ર નામને પુત્ર છે, જેણે અપૂર્વ
વિનયાદિ ગુણેથી માતાપિતાને પ્રેમ છતા લીધેલ છે. ખરેખર તે જ પુત્રો ધન્ય અને પ્રશંસાપાત્ર છે, જેમાં અનુપમ વિનયગુણને કેળવીને જીવનને નમ્ર, સાદું અને સરળ અનાયું છે.
એક દિવસ તે રાજકુમાર પિતાની સ્ત્રી શ્રી પ્રિયંગુમતી સાથે ઇખામાં બેઠેલ, તે મયે કોઈ દેવકન્યા જેવી સુંદર નવયૌવના સ્ત્રીને સામેના ઝરૂખામાં રહેલી જ છે, અને તેથી, વિકારભાવ ઉતપન્ન થાય છે, પણ પોતાની પરણેલી સ્ત્રી પાસે, હેવાથી તે ભાવને ગોપવવા પ્રયત્ન કર્યો, - સવપક્ષમાં કવિ એટલે શુક્ર અને બુધ એટલે નવ ગ્રહમાન થે ગ્રહ એમ અર્થ ગણવે.
- જોતિષ શાસ્ત્રમાં વર્ણવાયેલ સૂર્યને વિચાર તથા બુધ-શુકની ગતિને વિચાર કરતાં એમ જણાય છે કે સૂર્યને અને બુધ-શુકને બીજા મહે જેટલું રાશિત વધારે અંતર હોતું નથી, તેથી સૂર્યને બુધ-શુકના વિયેગે સુખ નહિં થતું હોવાનું પ્રેક્ષીને વાચાકારે રાજાની બુદ્ધિ અને કવિઓ સાથેની ગેષ્ઠીના પ્રેમને સુંદર રીતે વર્ણવે છે.