________________
૭૩ એક દિવશ થી વનદત્તા શ્રી સુવર્ણદેવા ધાવમાતાની સાથે
વસંતક્રીડા માટે ઉઘાનમાં જાય છે અને વનદત્તા ઉપર પાહ- તેણુને યુવાવસ્થામાં થતા શાહજિક વિકારના
દત્તને અનુરાગ. બળે તદનુકૂલ વાતાવરણના નિમિતે અભિનવ કામશાસ્વાદની અભિલાષા થાય છે, અને કોગે ભાવિની પ્રગળતાને સમર્થનાર “ ર મિટે નહિં, રે ૪ ૩vય” ની હિંદી ઉકિત મુજબ યુવરાજ શ્રી શરિશીલને પુત્ર વૈરવિહારી મહત્ત રવઈદપણે છેલછબીલો થઈને વિકાસ અને વાસનાની પ્રતિમૂર્તિ સામે ફરતા ફરતે ત્યાં આવી ચઢે છે. શ્રી વનર અને શ્રી માહાત્ત અનુરામભરી દષ્ટિથી પરસ્પરતારામૈત્રી સાધે છે, અને કામરાગની કલ્લિત વાયનાને સંતોષવા ક૯૫નાસષ્ટિમાં વિચરી અવનવા વિચાર-મહેલ બધિવામાં શિસ્ત-મર્યાદાની ઉચિત સીમા વટાવી જાય છે. સાથે રહેલ શ્રી સુવર્ણવા પાઈ પણ કર્ય-નાટકને ભજવતી પુત્રીની કુવાવનાને થાબડતી માર્મિક શબ્દોમાં વસંતોત્સવ પછી આવવાનું સૂચવી અને પ્રેમીના હદયને સંતેજવી શ્રી વનદત્તાને લઇને ઘરે પાછી આવે છે.
૧ અહીંથી શરૂ થતો કથારદર્ભ રાયકારે ભૂલમાં ક્ષિપ્ત વર્ણવેલો છે તેથી વાચકેને કથા વસ્તુ સમજવામાં સુગમ પડે તે માટે વિ. સ. ૮૩૫માં શ્રી-ડી-વીના વરદાનથી દાણિચિહ્ન શ્રી ઉધોતનરિ મહારાજે ૧૦૦૦૦ લોકપ્રમાણુ બનાવેલ પ્રાકૃત બા કુવલયમાલા ચંપુકથા જે કે અમુદ્રિત છે-આની તાડપત્રીય પ્રતિ જેસલમે૨ જાનભંડારમાં છે )ને ગાલા વિકમથી તેરમી સદીના ઉત્તરાહ અથવા ચૌદમી સદીના પ્રારંભમાં થયેલા શ્રી પરમાનદસરિ શિષ્ય આ. શ્રી રત્નસૂરીશ્વરજી મહારાજ રચિત થી કુવલયમાલા કાચ (સંસ્કૃત)ના બીજા અને ચોથા પ્રસ્તાવમાં આવતી કથાના બાધાર વિશદ વર્ણન કરવાની ક્સ્ટ વીધી છે.
