________________
( १८५ ) चळी ते श्रीजिनालयना मुख्यमंडप, अने रंगमंडप कराववामां बावीशलाख पचीशहजार सोनामोहोरो खरची वळी वि० सं० ८११ मां एकक्रोड सोनामोहोरोनुं श्रीबप्पभट्टि - जीमहाराजना आचार्यपदमहोत्सवमां खरच कर्यु, वळी पोताना नवलक्षसिंहासनपर बेसाडी सवाक्रोड सोनामोहोरोथी गुरुपूजन कर्तुं ते गुरुपूजन द्रव्ये करी गुरुमहाराजना उपदेशथी एकसो जीर्ण थयेलां देरासरोनो उद्धार कर्यो, बळी ते आमराजाए श्रीगोपगढ उपर मनोहर विशाळ एवी एक पौषधशाळा बंधावी के जेमां एकहजार तो स्तंभो हता, तेमां चतुर्विध श्रीसंघने सुखे आववा माटे त्रण मोटा विशाळ द्वारो मुकवामां आव्यां हतां, वळी तेमां दूर दूर बेठेला साधुओने पडिलेहणस्वाध्यायादिकवेळा ओनी चेतवणी आपवा माटे मध्यस्तंभमां मोटा नादवाळो एक घंट बांधवामां आव्यो हतो, वळी ते पौषधशाळामां एक व्याख्यानमंडप त्रणलाख सोनामोहोरो खरचीने बांध्यो हतो, अने तेमां एवां तो चंद्रकांत्यादिक तेजस्वी रत्नो जडयां हतां के जेथी रात्रिए पण साधुओ त्रसकायादिकनी विराधना विना पुस्तको वीगेरे वांची शकता हता, वळी बप्पभट्टिसूरिजीना उपदेशथी आमराजाए मोटा आडंबरपूर्वक संघ लइ श्रीसिद्धाचळजी, गिरनारजीनी यात्रा करी त्यांपण जीर्णोद्धार कर्यो, इत्यादि विशेषाधिकार चतुर्विंशतिप्रबंधग्रन्थादिकथी जाणवो.
पञ्चमःप्रकाशः
१०- तथा गुजरातनाराजा भीमदेवना प्रधानश्री विमळशाडे वि० सं० १०८८ मां श्री अर्बुदगिरिपर बारक्रोड त्रेपनलाख रुपैयानुं खरच करी घणाज भव्यजिनमंदिरो बंधाव्यां छे, जेने जोड़ने लोकोना मन घणा हर्षित थाय छे.
',
२४