________________
[૪૮]
સાથે બહાર આવે. સાધુને આસન આદિ નિમંત્રણા કરે. પછી સાધુ, સાધ્વીજીઓની સુખશાતા પૂછે. કેાઈ જાતની ખાધા હાય તે સાધ્વીજી જણાવે. તે સાધુ સમર્થ હોય તા પ્રત્યેનીક આદિના નિગ્રહ કરે, પોતે સમર્થ ન હેાય, તેા બીજા સમર્થ સાધુને માકલી આપે.
કોઈ સાધ્વી બિમાર હોય . તે તેને ઔષધિ આદિની ભલામણ કરે. પોતે ઔષધનું જાણતા ન હોય તા બૈદ્યને ત્યાં જઇ વિધિપૂર્વક પૂછી લાવે અને સાધ્વીને તે પ્રમાણે બધુ કહે. સાધુને રોકાવું પડે એમ હોય તેા બીજા ઉપાશ્રયમાં શકાય. સાધ્વીને સારૂ થાય એટલે વિહાર કરે.
કદાચ સાધ્વી અકલી હાય અને તે બીમાર હાય અને બીજા ઉપાશ્રયમાં રહીને ખરદાસ થઈ શકે એમ ન હાય તા તેજ સ્થાનમાં (સાથે ગૃહસ્થા રાખીને) વચ્ચે પડદા રાખી શુશ્રુષા કરે. સારૂ થાય એટલે જો તે સાધ્વી નિષ્કારણે એકલી થઇ હોય તે ઠપકા આપીને ગચ્છમાં ભેગી કરાવે. કારણે એકલી થઇ હાય તે। યતના પૂ સ્થાને પહેાંચાડે.
ગ્લાનવિષયનું બીજુ દ્વાર:–ગામમાં જિનમંદિરમાં દન કરી, બહાર આવી, શ્રાવકને પૂછે કે. ગામમાં સાધુ છે કે નહિ ?” શ્રાવક કહે કે ‘અહીં સાધુ નથી પણ બાજુના ગામમાં છે. અને તે બિમાર છે.” તે સાધુ તે ગામમાં જાય. શ્રાવક વાપરીને જવા માટે આગ્રહ કરે તા નવકારથી કરીને અથવા સુકું પાકુ લઈને જાય. ત્યાં જઈને બિમાર સાધુની સેવા કરે.
