________________
[૨૯]
જનાવરને ભય હોય તે, બીજે સાધુ તેની સાથે અજવાળું થાય ત્યાં સુધી સાથે જાય.
જનાર સાધુને ઠલ્લા માત્રાની શંકા હોય તે ગામની નજીક શંકા ટાળીને આગળ વિહાર કરે. (કેમકે ગામની નજીકમાં ગાયે વગેરે ચરતી-રહેતી હોવાથી તે જગ્યા ઈંડિલ માટે શુધ્ધ હોય.) બીજે સાધુ પાછ વસતિમાં જાય.
વહેલા જવામાં ચાર આદિને ભય હોય તે અજવાળું થયા પછી વિહાર કરે.
જનાર સાધુને વાપરીને જવાની ઈચ્છા હોય તે, ગીતાર્થ સાધુ સંખડી કે સ્થાપનાકુલમાંથી એગ્ય વસ્તુ લાવી આપે. તે સાધુને વસતિમાં વાપરવું હોય તો વસતિમાં વાપરી લે, વસતિમાં વાપરવું ન હોય તો વાપરવાની વસ્તુ સાથે લઈને વિહાર કરે અને બે કોસની અંદર તે આહાર વાપરી લે. કેમકે બે કોસ (લગભગ હાલના ૪-૫ માઈલ) ઉપર આહાર પાણી લઈ જવામાં આવે તો તે આહાર પાણી ક્ષેત્રાતિકમ દેષવાળું થઈ જાય છે. માટે સાધુ-સાધ્વીએાએ આહાર કે પાણી બે કોસની અંદર વાપરી લેવું જોઈએ.
ગામની હદ પુરી થતાં ૧રજોહરણથી પગ પૂજી લે. કેમકે જે પગ ન પૂજે તે ગામની અચિત્ત રજ પગને ચાંટી હોય તે રજથી ગામ બહારની મિશ્ર–સચિત્ત પૃથ્વીની
૧ હાલમાં દંડાસનથી પગ પૂજવાની વિધિ છે, પણ પૂર્વકાળમાં રજોહરણ–આઘાથી પગ પૂજવાની વિધિ હતી, તેને અનુલક્ષીને આ વિધિ બતાવવામાં આવી છે.
