________________
[૧૭]
વિરાધી એટલે બ્રહ્મચય ના ભંગ થયે! અરે સરાગષ્ટિ કરે તે પણ બ્રહ્મચર્યના ભંજક છે. સરાગદૃષ્ટિ તા મહાઝેર છે. પરિગ્રહ- સખ્યા અને પ્રમાણથી વધારે એવુ જે ધર્મપકરણ તે પરિગ્રહ પાપ છે, એથી આગળ વધીને જેટલી વસ્તુ ઉપર મૂર્છા હોય તે પરિગ્રહ.
અપ્રશસ્ત યાગાનું આચરણ તે હિંસા, થેાડો પણ આરંભ તે હિંસા.
કષાયભાવથી કે ક્રુર ભાવથી ક્લુષિત થયેલી વાણી અને સાવદ્ય વચન એ મૃષાવાદ.
એક તણખલાને પણ માલિકની રજા વિના લેવી તે ચારી.
હસ્તક,શબ્દાદિ વિષયમાં આસક્તિ હોય તે
મૈથુન.
જ્યાં મૂર્છા, લેાભ, કાંક્ષા, મમત્વ હોય તે પરિગ્રહ, ઉણાદરી ન રાખે અને આકઠું વાપરે તે રાત્રિભાજન, શબ્દાદિ વિષયા- ચાહે ઈષ્ટ હોય કે અનિષ્ટ હાય એના ઉપર ન રાગ કરવા કે ન દ્વેષ કરવા. રાગ દ્વેષ કરવાથી આત્મા કથી બંધાય છે.
ચાર કષાયા- ક્રોધ, માન, માયા, લેાભથી કમ અધાય છે.
યેાગા- મન વચન કાયાનેા ખાટા પ્રયોગ–અશુભ વિચાર, વાણી અને પ્રવૃત્તિથી કમ બંધાય છે.]
ચારિત્રનું પાલન કરતાં જે જે વિરૂધ્ધ આચરણુ થાય તેને પ્રતિસેવના કહેવાય.