________________
[૩૭]
પેલું માછલું માંસ ખાઈ જાય છે, પણ ગલમાં સપડાતું નથી. આ જોઈને માછીમાર વિચારમાં પડી જાય છે.
જ વિચારમાં પડેલા તે માછીમારને માછલું કહેવા લાગ્યું કે “એક વાર હું પ્રમાદમાં હતું, ત્યાં એક બગલાએ મને પકડ્યો. બગલે ભક્ષ ઉછાળીને પછી ગળી જાય છે.” તેથી તે બગલાએ મને ઉછાળ્યો એટલે હું વાંકે થઈને તેના મેંઢામાં પડ્યો. આ રીતે ત્રણ વાર હું વાંકે પડ્યો એટલે બગલાએ મને મૂકી દીધું. એ
એકવાર હું સમુદ્રમાં ગયે, ત્યાં માછીમારોએ વલયમુખની સાદડી માછલાં પકડવા માટે રાખેલી હતી. ભરતી આવે એટલે તેમાં માછલાં ભરાઈ જાય. એકવાર હું તેમાં સપડાઈ ગયે. ત્યારે સાદડીના આધારે બહાર નીકળી ગયે. આ પ્રમાણે હું ત્રણવાર તેમાંથી છટકી ગયો. એકવીસવાર જાળમાં સપડાતાં હું જમીન ઉપર લપાઈ જતે હતે એટલે છુટી જતું હતું.
એકવાર હું ખાબોચીયાના પાણીમાં રહેતો હતો, તે વખતે પાણી સુકાઈ ગયું. માછલાં જમીન ઉપર ફરી શકતાં નથી, એટલે તે ખાબોચીયામાં ઘણું માછલાં મરી ગયાં. કેટલાંક જીવતા હતાં, તેમાં હું પણ જીવતું હતું. ત્યાં કઈ માછીમાર આવ્યું અને હાથથી પકડી પકડીને માછલાં સયામાં પરોવા લાગ્યું ત્યારે મને થયું કે “હવે નક્કી મરી જવાશે જ્યાં સુધી વિધા નથી, ત્યાં સુધીમાં કોઈ ઉપાય કરૂં જેથી બચી જવાય” આમ-વિચાર કરીને પરેવાયેલા માછલાંની વચમાં જઈ તે સોચે માંથી
