________________
વિસ૩] તથા જે આહાર વગેરે લાવે તેનાથી આચાર્ય, બાળ, ગ્લાન, વૃદ્ધ આદિને આપીને પછી પોતે વાપરે છે, તે જ્ઞાન દર્શન ચારિત્રને આરાધક થાય છે. આ લોકોત્તર પ્રશસ્તભાવ.
જે સાધુ પિતાના વણ માટે બલ માટે કે શરીરની પુષ્ટિ માટે આહાર ગ્રહણ કરે, આચાર્ય આદિની ભકિત ન કરે. તે જ્ઞાન દન ચારિત્રને આરાધક થઈ શકતો નથી. આ લો કેત્તર અપ્રશસ્તભાવ.
બેંતાલીસ ષોથી રહિત શુદ્ધ આહાર ગ્રહણ કર્યા પછી, તે આહાર જોઈ તપાસી લેવું. તેમાં કાંટા, સંસક્ત આદિ હોય, તે તે કાઢી નાખી–પરડવીને ઉપાશ્રયમાં આવે.
ઉપાશ્રયમાં પ્રવેશ કરતાં પગ પૂજીને ત્રણ વાર નિસાહિ કહી, “ના રવમસિમ કહી માથું નમાવીને નમસ્કાર કરવા. પછી જે ઠલા માત્રાની શંકા હોય, તો પાત્રો બીજાને સોંપીને શંકા દૂર કરી આવીને કાઉસ્સગ કર. કાઉસ્સગમાં ગોચરીમાં જે કઈ દેષ લાગ્યા હોય તેનું ચિંતવન કરવું. ઉપાશ્રયમાંથી નીકળ્યા ત્યાંથી માંડી ઉપાશ્રયમાં પ્રવેશ કરે ત્યાં સુધીના દોષે મનમાં વિચારી લે. પછી ગુરુને કહી સંભળાવે. જે ગુરુ સ્વાધ્યાય કરતા હોય, સૂતેલા હોય, વ્યાક્ષિપ્તચિત્તવાળા હેય, આહાર કે નિહાર કરતા હોય તે આલેચના ન કરે. પણ ગુરુ શાંત હાય વ્યાક્ષિપ્તચિત્તવાળા ન હોય તો ગોચરીના બધા દોષેની આલોચના કરે.
ગેચરીની આલોચના કેવી રીતે કરવી? આલોચના કરતાં નીચેના છ દેશે લગાડવા નહિ
