________________
[૫૬]
ગામની નજીકમાં સ્થાન ન મળે અને કદાચ દૂર જવું પડે, તે ત્યાં ગયા પછી ઇરિયાવહી કરી થેાડીવાર સ્વાધ્યાય કરી શાંત થયા પછી ભિક્ષા વાપરે.
કાઈ ભદ્રક વૈદ્ય સાધુને ભિક્ષા લઇ જતાં જુએ અને તેને લાગે કે આ સાધુને ધાતુનુ વૈષમ્ય થયેલું છે, જો આ આહાર તુરત વાપરશે તે અવશ્ય મરણ થશે. આથી વૈદ્યને વિચાર આવે કે– ‘હું આ સાધુની પાછળ જાઉ, જો તુરત આહાર વાપરવા બેસે તે હું રાકુ’. આથી વૈદ્ય સાધુની પાછળ જાય અને સાધુ જ્યાં બેસે ત્યાં તેમની નજીકમાં વૈદ્ય છુપાઇ રહે. પણ જ્યારે વૈદ્યના જોવામાં આવે કે- આ સાધુ એકદમ ખાવા લાગતા નથી પણ ક્રિયા કરે છે. ક્રિયા કરવાના ટાઇમમાં શરીરની ધાતુ સમન્સરખી થઇ જાય છે. સમધાતુ થયા પછી વાપરવામાં કેાઈ જાતના દોષ લાગતા નથી.
આવુ બધુ... જોઇને વૈદ્યસાધુ પાસે આવીને પૂછે કે‘શું તમે વૈદિકશાસ્ત્ર ભણ્યા છે ? કે જેથી તમે આવીને તુરત ભિક્ષા ન વાપરી ?’
સાધુ કહે કે ‘અમારા સર્વજ્ઞ ભગવાનના આ ઉપદેશ છે, કે– સ્વાધ્યાય કર્યા પછી વાપરવું.” પછી સાધુ વૈદ્યને ધર્મોપદેશ આપે. આથી તે વૈદ્ય કદાચ દીક્ષા ગ્રહણું કરે અથવા તેા શ્રાવક થાય. આમ વિધિ સાચવવામાં અનેક લાભેા રહેલા છે.
ત્રણ ગાઉ (સાડા ચાર માઇલ) વાપરવાનું સ્થાન ન મળે, તે અને
જવા છતાં મેાચરી નજીકના ગામમાં
