________________
તે બીના જાણી રાજાએ તેનું સ્લ કહ્યું. સ્વખપાઠકોએ પણ પુત્ર-લાભરૂપ ફલ કહ્યું. અવસરે જન્મેલા પુત્રનું મહાબલ નામ પાડ્યું. મોટો થતાં કલાકુશલ થયો. તેના પાણિગ્રહણ અને પ્રીતિદાન થયાં. શ્રીધર્મઘોષ અનગારની દેશના સાંભળી એક દિવસનું રાજ્ય ભોગવી માતાપિતાની રજાથી દીક્ષા લઈ પૂર્ણ ઉલ્લાસથી તેની આરાધના કરી અંતે સમાધિથી કાલધર્મ પામી બ્રહ્મ દેવલોકમાં મહર્તિક દેવપણું ભોગવી અંતે અવીને સુદર્શન શેઠ થયો. અહીં તેણે જાતિસ્મરણના પ્રતાપે પૂર્વભવોની બીના જાણી વૈરાગ્ય ભાવે દીક્ષા લીધી. તેની આરાધના કરીને સિદ્ધ થયા. આ મહાબલ કુમારના ચરિત્રની પહેલાં જઘન્ય ઉત્કૃષ્ટ પૌરુષી, દિનરાત્રિનું પ્રમાણ અને યથાયુ કાલ વગેરેની બીના, તથા નારકાદિની સ્થિતિ જણાવીને પલ્યોપમાદિ બહુ દીર્ઘકાલનો ક્ષય થવામાં મહાબલનું દષ્ટાંત જણાવ્યું છે.
ઉ. ૧૨ઃ બારમા ઉદ્દેશામાં આલંભિકા નગરીના શંખવન નામના ચૈત્યવાળા પ્રદેશમાં આ અધિકાર વર્ણવ્યો છે. અહીં ઋષિભદ્રપુત્ર વગેરે શ્રાવકોને માંહોમાંહે દેવલોકમાં દેવોની સ્થિતિ, જઘન્ય-ઉત્કૃષ્ટ સ્થિતિ વગેરેની ચર્ચા થતાં નિર્ણય અધૂરો રહ્યો. અહીં પધારેલા પ્રભુ મહાવીરને પૂછતાં સંપૂર્ણ નિર્ણય થતાં જેને ભૂલ જણાઈ તે શ્રાવકે બીજા શ્રાવકોને ખમાવ્યા. પછી પૂછ્યું કે ઋષિભદ્રપુત્ર દીક્ષા લેશે? અહીંથી તે કઈ ગતિ પામશે? દેવલોકથી આવીને ક્યાં જન્મ લેશે? આ પ્રશ્નોત્તરો સ્પષ્ટ સમજાવ્યા છે. અગિયારમા શતકની સઋય (૧) (ભાનવિજયકૃત)
(આ ગિરિશિખર સોહે – એ ઢાલ) જેહ નર માર્ગાનુસારી સહજ સરલ સભાવ રે તેહનઈ આજ્ઞા નથી પણિ હુઈ સામાયિક ભાવ રે સુણો. ૧ સુણો પ્રાણી વીર વાણી ધરો અશઠ આચાર રે તેહથી હોઈ મુગતિ વહેલી શઠપણિ નહિં પાર રે સુણો, ૨ હત્યિણા ઉર નરસાંમી નામથી શિવરાય રે સુકૃત ફલ સવિ ઋદ્ધિ જાણી સુકૃત કરવા બાય રે સુણો, ૩ પુત્ર નિજ શિવભદ્રનિં તવ રાજ્ય દેઈ વિસાલ રે દિસાપોષિ હુઓ તાપસ છઠ્ઠ છઠ્ઠ નિહાલ રે સુણો. ૪ પારણે ફલ ફૂલ ભોજી કરી ગંગાસ્નાન રે અસિતર્પણ (અગનિત્રપણ) બલિ સમર્પણ (સર્પણ) તથા અતિથિનઈ દાન રે સુણો, ૫ ૧૦૪
શ્રી ભગવતીસૂત્ર-વંદના