SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 35
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ પ્રા. ઉપદેશમાલાનો ગૂર્જરાનુવાદ તેને ક્યો દેવ સહાય કરનાર થતો નથી ? જેઓ ત્રણ વસ્તુ મેળવીને ખાતા નથી, ત્રણ વસ્તુઓ મેળવી પહેરતા નથી, ઘણા લોકોવાળા નગરમાં અને અટવીમાં ભમે છે; પોતાનાં દુઃખો વડે જૂરે છે-દુઃખી થાય છે. ઘણા કાંટા અને કાંકરાઓથી કરાલ સ્થલમાં રાતે ઘરે સૂએ છે, અથવા ભમે છે, દિક્ષારહિત હોવા છતાં મહર્ષિની જેમ ભિક્ષા માટે ભ્રમણ કરે છે.” એટલામાંથી ધર્મ સંબંધી કોઇપણ એક નિયમ લેવામાં આવે, જે કરવામાં આવે, તો લાખ દુઃખનો નાશ થાય છે, તેમ જ ઇચ્છેલા મનોરથો ક્ષણવારમાં નક્કી પૂર્ણ થાય છે. દેશના પછી તે રણસિંહને કહ્યું કે, “હે વત્સ ! તારે દરરોજ અહિં આવવું અને ભગવંતના દર્શન-વંદન કરવાં.” ત્યારે બાળકે કહ્યું કે, “હે નાથ ! મારાં એટલાં મોટાં ભાગ્ય નથી. વળી સુકૃતના નિધાનભૂત એવા ભગવંતના વંદન-પૂજન-વિધિ કેમ કરવી ? તે પણ હું જાણતો નથી.' મુનિએ કહ્યું કે, “જિનભક્તિ કરવાથી નક્કી ઇચ્છિત ફળની સિદ્ધિ થાય છે. જો તને વંદનવિધિ ન આવડતી હોય તો તારે તારા ભોજનમાંથી આ દેવને થોડો પિંડ ધરાવી પછી હંમેશાં ભોજન કરવું. આટલો પણ નિયમ સારી રીતે પાલન કરીશ, તો તારી આશારૂપી વેલડીઓ હંમેશાં ફળીભૂત થશે.” આ પ્રમાણેનો અભિગ્રહ અંગીકાર કરીને મુનિઓને વંદન કર્યું. મુનિઓ આકાશમાં અદશ્ય થયા અને રણસિંહ પણ પોતાના ખેતરમાં ગયો. લીધેલો નિયમ સંપૂર્ણપણે પાળે છે અને દરરોજ પ્રભુ પાસે કૂર-કરંબાદિ નૈવેદ્ય ધરે છે. ત્યાં આગળ દેવમંડપના દ્વારમાં ચિંતામણિ નામના એક યક્ષે તેની પરીક્ષા કરવા માટે તેમજ તેના અભિગ્રહનો ભંગ કરવા માટે કઠોર નખવાળા આગલા ચરણ વડે એકદમ ફાળ મારવાની તૈયારી કરતો, ગંભીર શબ્દયુક્ત ગુંજારવ કરતો, અતિકુટિલ દાઢાવાળો એક ભયંકર સિંહ બાળક વિકર્યો, રણસિંહે વિચાર કર્યો કે, “આ સિંહ જાનવર છે, હું નરસિંહ બનીશ. આ દેવકુલનો સિંહ મને શું કરી શકવાનો છે ? એ પ્રમાણે નિર્ભય બની જેટલામાં હક્કાર કરી તેના ઉપર આક્રમણ કરવા તૈયાર થાય છે, તેટલામાં તે ક્યાંઈ અદશ્ય થયો. શોધવા છતાં ક્યાંઈ ન દેખાયો. ત્યારપછી નૈવેદ્ય તૈયાર કરીને જિનેશ્વરને ધરાવ્યું અને ખેતરમાં ભોજન કરવા બેઠો. તેટલામાં વગરસમયે બે બાળ શિષ્યો આવી પહોંચ્યા. તેમને પ્રતિલાભીને કેટલામાં જમવા બેઠો, તેટલામાં વળી જર્જરિત અંગવાળા વૃદ્ધ મુનિઓ આવ્યા. તેમને પણ પ્રતિલાભીને વિચારવા લાગ્યો કે, “જો પાપપંક સુકવવા માટે સૂર્યસમાન એવા તે ચારણ મુનિઓ અત્યારે અહિં આવે, તો આ સર્વ બાકીનું પણ આપી દઉં અને આ જન્મનું ફળ પ્રાપ્ત કરું.” ઉત્તમ દેવા યોગ્ય પાત્ર, મોટી શ્રદ્ધા, યોગ્ય કાળે, યથોચિત દેવા યોગ્ય પદાર્થ, ધર્મયોગ્ય સાધન-સામગ્રી અલ્પપુણ્યવાળા પામી શકતા નથી. મરેલા મડદાની જેમ કૃપણ
SR No.023128
Book TitleUpdeshmala Doghatti Bhavanuvad
Original Sutra AuthorN/A
AuthorRatnatrayvijay
PublisherRanjanvijay Jain Pustakalay
Publication Year2013
Total Pages664
LanguageGujarati
ClassificationBook_Gujarati
File Size19 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy