________________
भत्ति स्त्री. (भक्ति) सेवा, विनय , आदर भिक्खु पुं. (भिक्षु) भिक्षुक, साधु भद्द-भद्र वि. (भद्र) कल्याण करनेवाला, भिच्च पुं. (भृत्य) नौकर सुखी, प्यारा, लागणीशील, नपुं, मिच्चगुण पं. (भृत्यगुण) नौकर के गुण कल्याण, मंगल
भिल्ल पुं. (भिल्ल) भिल्ल भमंत वि. (भ्रमत्) घूमता ।
भुयग पुं. (भुजग) सर्प भय नपुं. (भय) डर, त्रास, भीति ।
भूअ पुं. नपुं (भूत) जंतु, प्राणी भरह पुं. (भरत) भगवान आदिनाथ
भूयहिअ नपुं. (भूतहित) जीवों का का ज्येष्ठ पुत्र और प्रथम-चक्रवर्ती राजा
उपकार भरहखेत न. भारतक्षेत्र न. (भरतक्षेत्र)
भूसण नपुं. (भूषण) आभूषण भरतक्षेत्र.
भोइ-भोगि वि. (भोगिन्) विलासी भव पुं. (भव) भव, संसार भविअ वि. (भविक-भव्य) भव्य ।
भोगासक्त भव-भविअ वि. (भव्य) मुक्ति योग्य,
भोग-भोअ पुं. नपुं (भोग) मनोज्ञ मुक्तिगामी, संसारी
शब्दादि विषय, उपभोग । भसल-भमर पुं. (भ्रमर) भमर
भोयण नपुं. (भोजन) भोजन भस्स-भप्प पुं. (भस्मन्) राख, भस्म, ग्रह विशेष
मइ स्त्री. (मति) बुद्धि, मेधा, मनीषा भस्संतया स्त्री. (भस्मान्तता) राख मइमत वि. (मतिमत) बद्धिशाली हो जाना, जलकर भस्म होना. मउड पं. नपुं. (मुकुट) मुगुट । भाणु पुं. (भानु) सूर्य
मंगल नपुं. (मङ्गल) श्रेय, कल्याण, भायर-भाउ पुं. (भ्रातृ) भाई, बन्धु भार पुं. (भार) भार, बोझा
मंडल नपुं. (मण्डल) गोलाकार भारह नपुं. (भारत) भरतक्षेत्र
मंत पु.नं. (मन्त्र) मन्त्र, विचार, भाल नपुं. (भाल) ललाट, भाल ।
गुप्त बात. भाव पुं. (भाव) पदार्थ, वस्तु अभिप्राय,
मंति पुं. (मन्त्रिन्) मन्त्री आशय भासा (स्त्री.) (भाषा) वाक्य , वाणी,
मंद वि. (मन्द) आलसी, धीमा, अल्प
मंदर पुं. (मन्दर) मेरु पर्वत गिरा, वचन भावि (वि.) (भाविन्) भविष्य में होने
मंदिर नपुं. (मन्दिर) मंदिर, वाला
जिनालय, घर भिक्खायरिअ वि. (भिक्षाचरक)
मक्कड पुं. (मर्कट) बंदर
मक्खिआ-मच्छिआ स्त्री. (मक्षिका) भिक्षाचर, भिक्षु .
मक्खी
शुभ
२६४