________________
दप्प पुं. (दर्प) अभिमान
दुआर-दार-वार नपुं. (द्वार) दरवाजा दया स्त्री. (दया) अनुकंपा, दुक्कर वि. (दुष्कर) कष्टसाध्य करुणा, कृपा
दुक्ख-दुह नपुं. (दुःख) दुःख दयालु वि. (दयालु) दयावान दुज्जण पुं. (दुर्जन) दुर्जन, दुष्ट पुरुष दव्व-दविअ नपुं. (द्रव्य) द्रव्य, संपत्ति दुज्जाहण पुं. (दुर्योधन) नाम दवलिंग नपुं. (द्रव्यलिंग) मुनि का वेष दुद्ध नपुं. (दुग्ध) दूध दबलुद्ध वि. (द्रव्यलुब्ध) द्रव्य में लोभी दुरिय नपुं. (दुरित) पाप दहि नपुं. (दधि) दही
दुस्समसमय-दूसमसमय पुं. दाण नपुं. (दान) दान
(दुःषमसमय) दुःषमकाल दाणव पुं. (दानव) असुर, दैत्य दहि-दक्खि वि. (दःखिन्) दुःखी दायार-दाउ वि. (दातृ) दाता, दुहिअ-दुक्खिअ वि. (दुःखित) देनेवाला
पीड़ित, दुःखी । दार पुं. नपुं. (दार) स्त्री, महिला दुहिआ-धूआ-धीआ स्त्री. (दुहित) बेटी दाढा स्त्री. (दंष्ट्रा) दाढ़ा
दूर नपुं. (दूर) दूर दाहिणपास नपुं. (दक्षिणपार्थ) दाँयी देव पुं. (देव) देव तरफ
__ देववंदण नपुं. (देववन्दन) देववंदन दाहिणा-दक्खिणा स्त्री. (दक्षिणा) देवाणंदा स्त्री. (देवानंदा) भगवान दक्षिण दिशा
महावीर की माता दाहिणिल्ल-दक्खिणिल्ल वि. देवालय पुं. (देवालय) देव का मंदिर (दक्षिणात्य) दक्षिण दिशा का देविंद पुं. (देवेन्द्र) देवों का इन्द्र वित्त वि. (ददत) देता हआ देवी स्त्री. (देवी) देवी, उत्तम स्त्री दिक्खा स्त्री. (दीक्षा) दीक्षा, संयम देस पुं. (देश) देश, जनपद दिघ-दीह-दीहर वि. (दीर्घ) दीर्घ, लंबा देसअ स्त्री. (देशना) देशना, उपदेश दिट्टि स्त्री. (दृष्टि) नेत्र, आँख, नजर देसविरइ स्त्री. (देशविरति) दिवस-दिवह पं. नपं (दिवस) दिन देशविरति, अणुव्रत, श्रावक धर्म दिवा-दिआ अ. (दिवा) दिन में देह पुं. नपं. (देह) शरीर दिसा स्त्री. (दिश-दिशा) पूर्वादि दिशा दोरिआ स्त्री. (दवरिका) रस्सी दीण वि. (दीन) गरीब
दोवई स्त्री. (द्रौपदी) पांडवों की स्त्री दीणत्तण नपुं. (दीनत्व) गरीबपना दोस पुं. (दोष) दोष, दूषण, दीव पुं. (दीप) दिया - दुर्गुण, अपराध, पाप ।
द्रह पुं. द्रह, ह्रद, बड़ा जलाशय
-२५७