________________
(२३४)
श्रीमाव प्रकरण.
गुण ठाणे
जीव-जीवत्व बोणत-क्षीणमोहना । पंचवि-पांचे पण अमम्पत्त-अभव्यत्व अत सुधी पविभा-परप्या, भव्वतं-भव्यत्व दो-बे आइमे-प्रथमना चरमे-छल्ला
सम्वगुणठाणे-सर्व सासणा-सास्वादनथी जिऊण-वर्जीने जा-यावत, सुधीएए-ए
अर्थ-प्रथमना गुणठाणे जीवत्व भव्यत्व अने अभव्यत्व ए त्रण सास्वादनथी क्षीणमोहना अंत मुधी अभव्यत्व वर्जीने बे भेद. अंते छेल्ला बे गुणठाणे भव्यत्व वर्जीने जीवत्व ए (पारिणामिक ) भाव होय. ए सर्वे गुणठाणे पांचे भाव प्ररूप्या २६-२७.
विवचन-प्रथम मिथ्यात्व गुणठाणे जीवत्व, भव्यत्व अने अभव्यत्व एवणे पारिणामिक-भाव होय. तथा बोजा सास्वादन गुणठाणाथी बारमा क्षीणमोहना अंत सुधी जीवत्व अने भव्यत्व ए वे भाव होय. मोक्ष गमनने अयोग्य ते अभव्य तेनो भाव ते अभ. व्यत्व सास्वादने आवनार तो अवश्य भव्यज होय माटे अभव्यत्व मिथ्यान्वेज होय. छेल्ला बे गुणठाणे भव्यत्व वर्जीने एक जीवत्व पणुंज होय, मोक्षे जवाने योग्यपणुं ते भव्यत्व. अहीं आसनसिद्धि होवाथी ( मोक्षमा जवान नजीक होवाथी) अथवा बीजा कोइ कारणथी छेल्ला गुणठाणे भव्यत्व न कह्यं. ए प्रमाणे मिथ्यात्वा दि चौदगुणठाणे पांच भावो तथा तेना उत्तरभेद कह्या. २६-२७. चउतीसा बत्तीसा, तित्तीसा तह य होइ पणतीसा। चउतीसा तित्तीसा तीसा सगवीस अडवीसा ॥२८॥ बावीस वीस एगुणवीस तेरस य धारस कमेण । एए अ सन्निवाहअभेया सव्वे य गुणठाणे ॥ २९ ॥ हवे सांनिपातिक कहे :
