________________
१४३
ગુજરાતી ભાવાનુવાદ સહિત
सो चेइयघरे साहसमीवे करेइ, घरे वा पोसहसालाए वा । जत्थ वा वीसमइ अच्छइ वा निव्वावारो सव्वत्थ करेइ । सव्वं चउसु वि ठाणेसु नियमा कायव्वं-चेइयघरे साहुसमीवे पोसहसालाए घरे आवासगं करेंति त्ति । तत्थ जइ साहुसगासे करेइ तत्थ का विहि ? जइ परंपरभयं नस्थि, जइ वि अ केणड़ समं विवाओ नत्थि, जइ कस्सइ न धरेइ, मा तेण अंछवियंछी कज्जिहि, जइ धारणगं दळूणं न गिण्हइ मा भज्जिहि, जइ य वावारं न करेइ ताहे घरे चेव सामाइयं काऊणं वच्चइ । पंचसमिओ तिगुत्तो इरियादुवउत्तो, जहा साहू, भासाए सावज्जं परिहातो, एसणाए कटुं वा लेटुगं वा पडिलेहिउं पमज्जिउं, एवं आयाणे निक्खेवे ए खेलसिंघाणए न विगिंचइ, विगिंचतो वा पडिलेहेइ पमज्जइ य, जत्थ चिट्ठति तत्थ वि गुत्तिनिरोहं करेइ। एयाए विहीए गंता तिविहेणं नमिऊण साहुणो पच्छा सामाइयं करेइ, करेमि भंते! सामाइयं सावज्जं जोगं पच्चक्खामि जाव साहू पज्जुवासामि दुविहं तिविहेणं ति काउं, पच्छा इरियावहियाए पडिक्कमइ । पच्छा आलोएत्ता वंदइ आयरिआइ जहारायणियाए, पुणो वि गुरुं वंदित्ता पडिलेहित्ता निविट्ठो पुच्छइ पढइ वा, एवं चेइएसु वि। जया सगिहे पोसहसालाए वा तत्थ नवरि गमणं नत्थि। जो इड्डिपत्तो सो सव्विड्डीए एइ, तेण जणस्स अत्था होइ, आढिआ साहुणो सुपुरिसपरिग्गहेणं । जइ सो कयसामाइओ एइ ताहे आसहत्थिमाई जणेण अहिगरणं न वट्टइ ताहे न करेइ, कयसामाइएण य पाएहि आगंतव्वं तेण न करेइ। जइ सो सावओ तो न कोइ उद्वेइ। अह अहाभद्दओ पूआ कया होउ त्ति भणंति ताहे पुव्वरइयं आसणं कीरइ, आयरिआ य उद्विआ अच्छंति, तत्थ उठेंत -अणुढेंते दोसा विभासियव्वा । पच्छा सो इडिपत्तो सामाइयं करेइ अणेण विहिणा करेमि भंते ! सामाइयं सावज्जं जोगं पच्चक्खामि दुविहं तिविहेणं जाव नियमं पज्जुवासामि, इति । एवं सामाइयं काउं पडिक्कंतो वंदित्ता पुच्छइ। सो अ किर सामाइयं करेंतो मउडं अवणेइ, कुंडलाइं नाममुद्दे पुष्पं तंबोलं पावारगमाई वोसिरइ। एसो विही सामाइयस्स''[ ] ॥९५॥
અતિચાર સહિત ત્રીજું ગુણવ્રત કહ્યું. ત્રીજું ગુણવ્રત કહેવાઈ જતાં ત્રણે ગુણવ્રતો કહેવાઈ ગયાં. હવે શિક્ષાવ્રત કહેવામાં આવે છે. તેમાં શિક્ષા એટલે અભ્યાસ (ઇં પ્રેક્ટીસ). અભ્યાસની પ્રધાનતાવાળા વ્રતો તે શિક્ષાવ્રતો, અર્થાત્ વારંવાર કરવા લાયક વ્રતો તે શિક્ષાવ્રતો. શિક્ષાવ્રતો સામાયિક વગેરે ચાર છે.