________________
४७
ભક્તપરિણા પયને निव्वाणसुहावाए विइन्न-निरयाइ-दारुणावाए । हणसु कसायपिसाए विसयतिसाए सइसहाए
નિર્વાણ સુખમાં અંતરાયભૂત, નરકાદિકને વિષે ભયંકર પાત કરાવનાર અને વિષયતૃષ્ણામાં સદા સહાય કરનાર કષાય રૂપી પિશાચને તું હણ. ૫૭ काले अपहुप्पंते सामन्ने सावसेसिए इण्हि । मोह-महारिउ-दारुण-असिलढि सुणसु अणुसद्धिं ॥५८॥
કાલ નહિ પહોંચતે અને હમણાં થોડું ચારિત્ર બાકી રહે છતે, મોહ રૂપી મહારીને વિદારવાને માટે ખગ અને લાઠી (ડાંગ) સમાનહિતશિક્ષાને તું સાંભલ. ૫૮ संसार-मूल बीयं मिच्छत्तं सव्वहा विवज्जेहिं । सम्मत्ते दढचित्तो होसु नमुक्कारकुसलो अ ॥५९॥
સંસારના મૂલબીજભૂત મિથ્યાત્વને સર્વ પ્રકારે ત્યાગ કર અને સમ્યકત્વને વિષે દઢ ચિત્તવાલે થઈ, નમસ્કારના ધ્યાનને વિષે કુશલ થા. ૫૯ मिगतिव्हिआर्हि तोयं गन्नंति नरा जहा सतण्हाए । सुक्खाई कुहम्माओ तहेव मिच्छत्त-मूढ-मणो ॥६॥ - જેમ માણસ પિતાની તૃષ્ણ વડે મૃગતૃષ્ણાને વિષે (ઝાંઝવાના જલમાં) પાણું માને છે, તેમ મિથ્યાત્વથી મૂઢ મનવાલો કુધર્મ થકી સુખની ઈચ્છા કરે છે. ૬૦ नवि तं करेइ अग्गी नेअ विसं नेअ किण्हसप्पो अ । जं कुणइ महादोसं तिव्वं जीवस्स मिच्छत्तं ||
