________________
૨૪
અંતને સાથી ૨ તીર્થકર આદિ સિવાયને બાકીના છ પ્રતિ મૈત્રી, કરૂણા, પ્રમોદ અને માધ્યચ્ય આદિ ભાવવા યોગ્ય ચાર ભાવનાના વિષયભૂત જેને પરિતાપનાદિ દુઃખ આપ્યાં હેય અને તેથી જે પાપબંધ કર્યો હોય તે હમણાં વિવેકવાન બની ગુરૂ સાક્ષીએ નિંદુ છું. (બીજા સર્વ જીવના હિતનું ચિંતન એ મૈત્રી; બીજાના આધિ, વ્યાધિ, ઉપાધિ દેખી તેને નાશ થાય તેવી ઈચ્છા કરવી એ કરૂણ આપણા કરતાં અધિક ગુણીજન એવા પ્રતિ પ્રમોદ-હર્ષની ભાવના અને દેષ બતાવવાં છતાં તે ન સ્વીકારનાર અને તેથી પાછા ન ફરનાર એવા અવિવેકી પ્રતિ મધ્યસ્થભાવ-ઉપેક્ષા) પવા દુષ્કૃતગર્તી રૂ૫ બીજો અધિકાર સમાપ્ત કરતાં જે ઉચ્ચારણા કરવી જોઈએ તે દર્શાવે છેઃ जं मणवयकाएहिं कयकारिअअणुमइहिं आयरियं । धम्मविरुद्धमसद्धं सव्वं गरिहामि तं पावं ॥५४॥
આત્માની અશુદ્ધિ પ્રાપ્ત કરી રાગદ્વેષ અને અજ્ઞાન એ પરવશ બની ધર્મવિરૂદ્ધ આચરણ મન, વચન અને કાયા એ ત્રણ પ્રકારે જે કંઈ પાપ કર્યું, કરાવ્યું, અનુમધું હોય તે સર્વપાપની ગુરૂ સમક્ષ નિંદા કરી તેની આલોચણ કરું છું. ૫૪ દુષ્કૃતગહરૂપ બીજો અધિકાર સમાપ્ત કર્યું હવે ત્રીજે સુકૃતઅનુમોદના કેવી ઉત્કૃષ્ટ ભાવનાવાળે બની કરે તે દર્શાવે છે? अह सो दुक्कड गरिहा दलिउक्कडदुक्कडो कुडं भणई। सुकडाणुरायसमुइन्नपुन्नपुलियंकुरकरालो ॥५५॥
