________________
૨૪
અંતને સાથી ૨
શત્રુ ગણી ચિત્તથી દૂર કર્યો છે એવા ધર્મને રાગદ્વેષને જીતનાર જિનેશ્વર ભગવતેએ ઉપદેશેલ છે, તે ધર્મ મને શરણભૂત હો (ધર્મ આચરનાર ધમ્મિલ અને આલોક અને પરલોકમાં સુખકર એવા ધર્મ આચરનાર દામનક આદિની માફક). ૧૪૪ कालत्तएवि न मयं जम्मणजरमरणवाहिसयसमयं । अमयं व बहुमयं जिणमयं च सरणं पवन्नोऽहं ॥४५॥ | (અતીત, અનાગત અને વર્તમાન) ત્રિકાળમાં અર્થથી દ્વાદશાંગીને નાશ ન હોવાથી અવિનશ્વર; જન્મ, જરા, મરણ; આધિ, વ્યાધિ અને ઉપાધિ શમાવનાર એમ સર્વભાવરોગને નાશ કરનાર હોઈ અમૃતની માફક સર્વને ઈષ્ટ એવા દ્વાદશાંગી રૂપ મૃતધર્મના શરણને હું અંગીકાર કરું છું. કપા
पसमियकामपमोहं दिट्ठादिठेसु नकलिअविरोहं । सिवसुहफलयममोहं धम्मं सरणं पवन्नोऽहं ॥४६॥
પિતાના અતિશય-શક્તિ વડે વિકારના કારણે ઉત્પન્ન થતે ઉન્માદ જેણે શમાવે છે; દષ્ટ અને અદષ્ટ અતિપ્રિય પદાર્થના વિષયમાં વિપરીત પ્રરૂપણાને વિરોધ જેમાં નથી; મેક્ષરૂપ ફળને આપનાર અને તેજ કારણે સફળ એવા ધર્મને હું શરણ રૂપે અંગીકાર કરું છું. મારા
नरयगइगमणरोहं गुणसंदोहं पवाइनिक्खोहं । निहणिअवम्महजोहं धम्म सरणं पवन्नोऽहं ॥४७॥
