________________
અનિત્ય ભાવના સઝાય
મુંઝમા મુંઝમા મોહમાં જીવ તું, શબ્દ વર રૂપ રસ ગંધ દેખી; અથિર એ અથિર તું અથિર તનું જીવિત,
ભાવ્ય મન ગનહરિચાપ પેખી લછિ સરિયત પરે એક ઘર નવિ રહે, દેખતાં જાય પ્રભુ જીવ લેતી, અથિર સબ વસ્તુને કાજ મુદ્રા કરે, જીવડે પાપની કેડી કેતી મારા ઉપની વસ્તુ સવિ કારમી નવિ રહે. જ્ઞાનશું ધ્યાનશું જે વિચારી; ભાવ ઉત્તમ હર્યા અધમ સબ ઉધર્યા, સંહરે કાલ દીનરાત ચારી શા દેખ કલિ કુતરે સર્વ જગને ભખે, સુંદરી ભૂપ નર કેડી કેતી; અથર સંસારને સ્થિરપણે જે ગણે, જાણ તસ મુડની બુદ્ધિ ખોટી છે રાચ મમ રાજ્યની રિદ્ધિશું પરિવર્યો, અંતે સબ રિદ્ધિ વિસરાલ સે; રિદ્ધિ સાથે સબ વસ્તુ મુકિ જશે, દિવસ દતિન પરિવાર રેશે પાપા કુસુમ પર યૌવન જલબિંદુ જીવત, ચંચલે નરસુખ દેવ ભોગે; અવધિમન કેવલી સુકવિ વિદ્યાધરા, કલિયુગે તેને પણ વિયોગે છે ધન્ય અનિકાસુત ભાવના ભાવત. કેવલ સુર નદીમાંહે લિને; ભાવના સુરલતા જેણે મન રાપી, તેણે શિવનારી પરિવાર કીધે શાળા
