________________
પુણ્યપ્રકાશનું સ્તવન
"૧૫૮
જળમાં નાંખી જાળ, જળચર દુહવ્યા; વનમાં મૃગ સંતાપીયાએ. ૨૪
પડ્યા પંખી જીવ, પાડી પાસમાં, પોપટ ઘાલ્યા પાંજરેએ. ૨૫
" એમ પંચેદ્રિય જીવ, જેહ મેં દુહવ્યા; તે મુજ મિચ્છામિ દુક્કડે એ. ૨૬
ઢાળ ૩ જી. ધ લોભ ભય હાંસથીજી, બોલ્યા વચન અસત્ય ફૂડ કરી ધન પારકાંજી, લીધાં જેહ અદત્તરે. જિનજી, મિચ્છામિ દુક્કડં આજ. તુમ સાખે મહારાજરે જિનજી, દઈ સારૂં કાજ રે; જિનજી મિચ્છામિ દુક્કડં આજ છે એ આંકણી છે ,
દેવ મનુષ્ય તિર્યંચનાંછ, મિથુન સેવ્યાં જેહ, વિષયારસ સંપટપણેજી, ઘણું વિડંખે દેહ-જિન”. ૨
પરિગ્રહની મમતા કરીજી, ભવે ભવે મેલી આથ; જે જિહાં તે તિહાં રહ્યું છે, કેઈ ન આવે સાથરે જિન. ૩
રયણી–ભેજન જે કર્યાજી, કીધાં ભક્ષ અભક્ષ; રસના રસની લાલચેજી, પાપ કર્યો પ્રત્યક્ષ-જિન. ૪.
વ્રત લેઈ વિસારિયાંછ, વળી ભાગ્યાં પચ્ચખાણ; કપટ હેતુ કિરિયા કરીજી, કીધાં આપ વખાણ રે–જિનજી. ૫
ત્રણ ઢાળે આઠે દુહજી, આલેયા અતિચાર; શિવગતિ આરાધન તજી, એ પહેલ અધિકાર-જિનજી, મિચ્છામિ દુક્કડં આજ. ૬
