________________
પુણ્યપ્રકાશનું સ્તવન
૧૫૧
ઢાળ ૧ લી
જ્ઞાન દરિસણુ ચારિત્ર તપ વિરજ, એ પાંચે આચાર; એહતા ઇંડુ ભવ પરભવના, આલેાઇએ અતિચાર રે પ્રાણી, જ્ઞાન ભણા ગુણખાણી; વીર વન્દે એમ વાણીરે. પ્રા૦ ૧ એ આંકણી
ગુરૂ એળવીએ નહીં ગુરૂ વિનય, કાળે ધરી બહુ માન, સૂત્ર અરથ તદ્રુભય કરી સુધાં, ભણીએ વહી ઉપધાનરે. પ્રા મા ૨
જ્ઞાને પગરણ પાટી પાથી, ઠવણી નાકારવાલી; તેહ તણી કીધી આશાતના, જ્ઞાનભક્તિ ન સ ંભાલી ૨. પ્રા॰ જ્ઞા૦ ૩ ઇત્યાદિક વિપરીતપણાથી, જ્ઞાન વિરાધ્યું જેહ; આ ભવ પરભવ વળી રે ભવેાભવ, મિચ્છામિ દુક્કડ' તેહરે; પ્રા॰ જ્ઞા૦ ૪ પ્રાણી સમકિત લ્યેા શુદ્ધ જાણી, વીર વન્દે એમ વાણીરે,
પ્રા સ
જિનવચને શંકા નતિ કીજે, નવિ પરમત અભિલાષ; સાધુતણી નિંદા પરિહરજો. કુળ સંદેહ મ રાખ૨ે. પ્રા૦ સ૦ ૫
મૂઢપણું છડે પરશ ંસા, ગુણવંતને આદરીએ, સામીને ધરમે કરી સ્થિરતા, ભક્તિ પરભાવના કરીએરે, પ્રા॰ સ૦ ૬ સંઘ ચૈત્ય પ્રાસાદતણા જે, અવર્ણવાદ મન લેખા; દ્રવ્ય દેવકે જે વિષ્ણુસાયા, વિષ્ણુસતા ઉવેખ્યા ૨, પ્રા॰
સ ૭
ઇત્યાદિક વિપરીતપણાથી સમકિત ખડયુ જેહ, આ
