________________
-
-
-
૧૧૦
અંતને સાથી ૪ માર્ગને સાધવા માટે બને તે સારૂ તેને જ્ઞાન, દર્શન, ચારિત્ર, તપ અને વીર્ય આદિ ગુણવાળો બનાવવો. ૫૪ આત્મા જ્ઞાન આદિ ગુણવાળ કેમ બને તે બતાવે છેઃ बाहिरजोगविरहिओ अभिंतरझाणजोगमल्लीणो। जह तंमि देसकाले अमूढसन्नो जयइ देहं ॥५५॥
મરણ અવસરે સંસારના વ્યાપાર અંગેની ચિંતા તજવી, આત્માના હિતની ચિંતવના કરવી, મનની જાગૃતિ રાખવી અને એ રીતે શરીરને ત્યાગ કરે. પપા આ આ રીતે શરીરત્યાગ કરતાં જીવને શું ચિંતન કરે તે નિરૂપે છે: हंतूण रागदासं छित्तण य अट्ठकम्मसंघायं । जम्ममरणरहट्ट भित्तण भवा विमुच्चिहिसि ॥५६॥
હે જીવ! રાગદ્વેષને હણીને આઠકર્મના સમૂહને ક્ષય કરીને, જન્મમરણ રૂ૫ અરહદ (ઘટમાળ) છેદીને સંસારને ત્યાગ કરતાં તે મુક્તિપદ પામીશ. પ૬ ઉપરક્ત ઉપદેશ અનશન કરનાર કેવા આદરપૂર્વક સ્વીકારે તે દર્શાવતાં કહે છે?
સંસારના પારને પમાડનાર શ્રદ્ધા एवं सव्वुपवएसं जिणदिदं सद्दहामि तिविहेणं । तसथावरखेमकरं पारं निव्वाणमग्गस्स
આ પત્રમાં કહેલ જિનેશ્વર ભગવતે બતાવેલ ત્રસ અને સ્થાવર એ બંને પ્રકારના જીવોને કલ્યાણકારી અને
