________________
૮૦ ]
શ્રી ભક્તપરિણા પન્ના. मगतिहिआहि तो मनंति नरा जहा सतण्हाए। सुक्खाई कुहम्माओ तहेव मिच्छत्तमूढमणो ॥६०॥ नवि तं करेइ अग्गी नेअविसं नेअ किण्हसप्पो अ जं कुणइ महादोसं तिव्वं जीवस्स मिच्छत्तं ॥६१॥ पावइ इहेव वसणं तुरुमिणिदत्तुव्व दारुणं पुरिसो। मिच्छत्तमोहिअमणो साहुपओसाउ पावाओ ॥२॥
જળપાનની અત્યન્ત અભિલાષાના યોગે, અજ્ઞાનજી જેમ ઝાંઝવાના નીરને-મૃગજળને વાસ્તવિક માનીને જંગલમાં ભમે છે. તેમ મિથ્યાવથી મૂઢ મનોવૃત્તિવાળા છ કુધર્મને પણ સુખનું કારણ માની ભવરુપ ગહન વનમાં અટવાય છે.” ૬૦
ભડભડ સળગતે અગ્નિ, કાતીલ ઝેર કે ફૂંફાડા મારતે કણસર્ષ આ બધાં આત્માને જે મહાદેષ નથી કરી શક્તા, તેના કરતાંયે અત્યન્ત મહાદેષ, મિથ્યાત્વ કરે છે.'
મિથ્યાત્વરુપ મૂતાના ગે, અસ્વસ્થ મને વૃત્તિવાળો આત્મા નિરર્થક સાધુપુરૂષો પર દ્વેષભાવને ધરે છે. આ કારણે મિથ્યાભાવમાં આગ્રહી આત્માઓ, શ્રીકાલિકસૂરિજીને યજ્ઞનું ફળ પૂછનાર તુરૂમણિનગરીના દત્તરાજાની જેમ આ લોકમાંજ દારૂણ સંકટને મેળવે છે.”
