________________
મૂળ અને ભાવાનુવાદ
: ૪ [ ૭૫ पच्चक्खाविति तओ तं ते खमयं चउविहाहारं । संघसमुदायमज्झे चिइवंदणपुव्वयं विहिणा ॥४५॥ अहवा समाहिहेडं सागारं चयइ तिविहमाहारं। तो पाणयंपि पच्छा वोसिरिअव्वं जहाकालं ॥४६॥ तो सो नमंतसिरसंघडंतकरकमलसेहरो विहिणा । खामेइ सव्वसंघ संवेगं संजणेमाणो ॥ ४७ ॥
૪૫
તે પ્રસંગે નિયમક આચાર્ય મહારાજ, ચેત્યવંદનની વિધિ પૂર્વક, સકલ સંઘના સમુદાયની મધે, તે ક્ષેપકને ચાર આહારનાં પચ્ચખાણ કરાવે.
અથવા સમાધિભાવની સ્થિરતાના કારણે, તે ક્ષેપકને ત્રણ આહારનું અપવાદ સહિત પચ્ચક્ખાણ આપે. વળી એગ્ય અવસરે પાણીને પણ તે ક્ષેપકે સર્વ પ્રકારે સિરાવવું.
નમેલા મસ્તકને વિષે મુકુટની પેઠે બે હાથને જોડીને, અનેક ભવ્ય આત્માઓને સંવેગભાવ ઉત્પન્ન કરાવનાર એ તે પુણ્યવાન ક્ષપક અનશનને અંગીકાર કરવા અગાઉ વિધિપૂર્વક સર્વ સંઘને, ખમાવે. અને આ મુજબ બેલેઃ
૪૭
