________________
મૂળ અને ભાવાનુવાદ
# # [ ૬૯ पहुणो सुकयाणत्तिं भव्वा पञ्चप्पिणंति जह विहिणा। जावज्जीवपइण्णात्तिं गुरुणो तहा सोऽवि ॥२६॥ जो साइआरचरणो आउटिअदंडखंडिअवओ वा। तह तस्स विसम्ममुवठिअस्स उहावणा भणिआ॥ तत्तो तस्स महव्वयपवयभारोनमंतसासस्स । सीसस्स समारोवइ सुगुरूवि महव्वए विहिणा ॥२८॥
૨૬
જેમ સેવકે સ્વામીની આજ્ઞાનું સમ્યક્ પાલન કરીને, સ્વામીને તે આજ્ઞા પાછી સેપે છે. તેમ વિનયગુણમાં પરિણત શિષ્ય, ચારિત્રના પાલનપ ગુરૂમહારાજની આજ્ઞાને સમ્યક પ્રકારે પાળીને તે આજ્ઞાને પાછી પે.
વ્રતોને પાળવામાં જેણે અતિચારો લાગ્યા છે, અથવા જીવવિરાધનારુપ દંડથી જેના વ્રતો ખંડિત થયા છે. આ આત્મા પણ જે ઉપસ્થિત થાય તે તેને ઉપસ્થાપના કરવાનું શાસ્ત્રમાં વિધાન છે.
૨૭. પર્વતરૂપ મહાતેના ભારને સ્વીકારવાને સારૂ, બહુમાન પૂર્વક જેણે પોતાનું મસ્તક નીચું નમાવ્યું છે, એવા શિષ્યને, કૃપાસાગર ગુરૂમહારાજ; વિધિપૂર્વક મહાવ્રતનું આરોપણ કરે. ૨૮
૧ આ વિધિ સાધુને માટેની કહી. વ્રતધારી શ્રાવક જ્યારે અનશનને સ્વીકારે ત્યારે આગળ કહેવાતી વિધિ છે.
