________________
મૂળ અને ભાવાનુવાદ.
[ ૬૭
इच्छामुत्ति भणित्ता भत्तीबहुमाण सुद्धसंकप्पो । गुरुणो विगयावाए पाए अभिवंदिउं विहिणा ॥२०॥ सलं उद्धरिअमणो संवेगुव्वेअतिवसद्धाओ । जं कुणइ सुद्धिहेउं सो तेणाराहओ होइ ॥ २१ ॥H अह सो आलोअणदोसवजिअं उज्जुअं जहाऽऽयरिअं बालुव्व बालकालाउ देह आलोअणं सम्मं ॥२॥
ૐ
::
- ભગવન્! આપ ફરમાવા છે તે ખરાખર' આ કહેવા પૂર્વક ગુરૂમહારાજના વચનાને માથે ચઢાવનાર, તેમજ ભક્તિ અને બહુમાનના ચાગે જેના હૃદયના સંકલ્પા નિર્મળ બન્યાં છે એવા તે મહાભાગ વિનેય: અનર્થાની પરંપરાને ટાળનારા, કલ્યાણકર એવા ગુરૂદેવનાં ચરણાને ફરી વિધિપૂર્વક વાંદે.
૨૦
આ રીતિયે વંદન કર્યાં ખાદ્ય પેાતાના પાપરૂપ શલ્યાને મૂળથી ઉદ્ધારવાની ઉત્કંઠાવાળા, અને સ ંવેગ તેમજ નિવેદ્યના નિર્મળ ભાવરસમાં ઝીલતા તે તીવ્ર શ્રદ્ધાવાળા આત્મા; આત્મશુદ્ધિને માટે શ્રીજિનકથિત જે કાંઈ આચરે છે, તેના ચાળે તે આરાધક થાય છે.
આ અવસરે કરૂણાસાગર ગુરૂમહારાજ; આલેાચનાના ઢાષાથી રહિત હાવાને કારણે આલેચનાને સ્વીકારવાને યાગ્ય, અને આલકની જેમ સરલપરિણામી તે વિનેયને, ખલ્યકાળથી જે રીતિયે પાપા આચર્યા હેાય તે મુજબ સમ્યક્ પ્રકારે આત્મશુદ્ધિને સારૂ પ્રાયશ્ચિત આપે.
