________________
મૂળ અને ભાવાનુવાદ.
( ૧
जं अज्ज सुइं भविणो संभरणीअं तयं भवे कलं । मग्गति निरुवसग्गं अपवग्गसुहं बुहा तेणं ॥ ४॥ नरविबुहेसर सुक्खं दुक्खं परमत्थओ तयं बिंति । परिणामदारुणमसासयं च जंता अलं तेण ॥५॥ जं सासय सुहसाहणमाणाआराहणं जिनिंदाणं । ता तीए जइअव्वं जिणवयणविसुद्धबुद्धीहिं ॥ ६ ॥
:::
***
વિષયેાના સેવનથી જનિત સુખા, આજે વર્તમાનમાં કદાચ ટકી રહે; પણ આવતીકાલે તે સુખા અવશ્ય નાશ પામે છે. કારણુ કે: · વિષયજનિત સુખેા ભાવિકાળમાં કેવળ સ્વમની જેમ સ્મરણુરુપ રહે છે. ’ માટે સમજુ પુરૂષા, માક્ષના શાશ્વત, સ્વાધીન અને નિરૂપદ્રવ સુખાનેજ ઇચ્છે છે.
ઉપકારી મહાપુરૂષા એ મુજબ કહે છે: ‘મનુષ્યલાક અને દેવલાકનાં સુખા, પરમાર્થથી દુ:ખરૂપ છે; કારણકે: તે સુખા રિણામે દારૂણ છે. અશાશ્વત છે આવા પ્રકારના આપાતરમ્ય તે સુખાથી સર્યું ! આવા સુખાને મેળવવાની કે ભાગવવાની અભિલાષા ન રાખવી જોઇએ.
આ કારણથી શ્રીજિનેશ્વરદેવના વચનથી જેની બુદ્ધિ નિર્મલ અની છે, એવા સમજી પુરૂષોએ; અનન્ત ઉપકારી શ્રીજિનેશ્વરદેવાની આજ્ઞાનું આરાધન અવશ્ય કરવું જોઇએ. કારણકેઃ શ્રીજિનની આજ્ઞા એ મેાક્ષનાં શાશ્ર્વતસુખાની પ્રાપ્તિનું એક અને અનન્ય; સાધન છે.
ક
