________________
હૈયામાં તેવા પ્રકારને ન હોય, જે જન્મ કર્મ અને કષાય૫ સંસારની મૂળ બીજભૂત ત્રિપુટીને હોય.
મરણની ભયંકર યાતનાઓને સમભાવે વેદના પૂર્વક આવા તત્ત્વજ્ઞ ધર્મશીલ આત્માઓ, સાચે જ અન્તિમ કાળે શ્રી જિનકથિત આરાધનાઓને સુખપૂર્વક સાધી શકે છે. આવી સ્થિતિનાં પરિણત આત્માઓ, શ્રી જિનપ્રણીત અન્તિમકાલીન આરાધનાવિધિની ઉપયોગિતા અવશ્ય પીછાણી શકે છે.
આ સિવાય જ્યાં સુધી દેહ અને આત્માના સંગોની એકાન્ત દુખપતા, આત્માનો અજરામર સ્વભાવનું જન્મ મરણની પરંપરામાં રહેલી ભયંકર દુ:ખદતા; વગેરેને વાસ્તવિક ખ્યાલ જે આત્માઓને ન હોય, ત્યાં સુધી મરણના અવસરે ઉપકારક બની શકવાના પ્રબલ સામર્થ્યવાળી અન્તિમકાલીન આરાધના વિધિની ઉપગિતાને વિચાર, તે આત્માઓને ભાગ્યેજ આવી શકે.
તત્વદષ્ટા પુરૂષે [Philosopher], કે જેઓ દેહ અને આત્માના સંબન્ધને તથા તેના સ્વરૂપને વિચાર કરી શક્યા છે, પોતાના જીવન દરમ્યાન જે કર્મસમૂહને વિખેરી નાંખવાનું કાર્ય કરવાને તૈયાર રહેલા છે, તેમ શ્રી જિનેશ્વરદેવેએ પ્રરૂપેલ રત્નત્રયીની અખંડ આરાધનાઓમાં જેઓ સતત પ્રયત્નશીલ બન્યા છે, તેઓ પોતાના અન્તિમકાળને સુધારવાને ખૂબજ તૈયાર હોય છે.
કારણ કે: જન્માક્તરની ગતિને આધાર મરણકાલની છેલી ઘડિયે પડેલા આયુષ્યના બન્મ ઉપર પ્રાય: રહે છે, એ વેળાયે જે જાગૃતિ ન રહી, તે કુગતિ કે દુર્ગતિનું
[૧]
