________________
યક્ષા સંગ્રહ
१३७
जोगेसु मुक्ख-पह - साहमेसु, जं वीरियं न य पउत्तं । मण-वय-काइएहि, तं निंदे तं च गरिहामि ॥ २५॥
4
અર્થ:- માક્ષ માર્ગના સાધક યોગાને વિષે મન વચન કાયાએ કરી જે વી ન ફોરવ્યુ હોય તે હું નિંદ્ Ø અને ગરહું છું. ૨૫
पाणाइवाय- विरमण, पमुहाई तुमं दुवालसवयाई । सम्मं परिभावंता, भणसु जहा गहिअभंगाई ॥ २६ ॥
अर्थ :- પ્રાણાતિપાત વિરમણુ પ્રમુખ ખાર ત્રતાને સમ્યક્ પ્રકારે રૂડી રીતે ભાવતા તમે જે ભાંગા વડે લીધા હાય તે ભાંગાએ કહા. ૨૬
खामेसु सबसते, खमेसु तेसि तुमं विगयावा । परिहरिअ - पुववेरा, सब्वे मित्तित्ति चित्तेसु ॥२७॥
અર્થ :- તમે કાપરહિત થઈ ને સર્વ પ્રાણીમાત્રને ખમાવે અને તેમને તમે ખમેા. પૂ (આગલ)નું વૈર ત્યાગ કરીને સવ મિત્ર છે એમ ચિતવેા. ૨૭
पाणाहवायमलियं, चोखिकं मेहुणं दविणमुच्छं । काहं माणं मायं, लोभं पिज्जं तहा दासं ॥२८॥ अर्थ :- १ प्रातियात, २ भृषावाह, उ योरी, ४ भैथुन,
