________________
[૨૧] કદાચ સાધુ આગળ ચાલે તે તેઓને ઠેષ ઉત્પન્ન થાય, અવા દેનાર અસરળ સ્વભાવી હોય તે તેને દ્વેષ થાય, અને વસ્તુ વહેંચીને આપે તે ખરાબ વખતમાં પૂર આહાર ન મળતાં જીવનનિર્વાહ ન થઈ શકે, તેજ પ્રમાણે પરિહરણ તે પરિહાર છે, તે પરિહાર સહિત ચાલે, તે “પારિવારિક એટલે પિંડદેષ ત્યાગવાથી ઉઘુક્તવિહારી (ઉત્તમ) સાધુ છે, તેવા ઉત્તમ ગુણવાળા સાધુએ પાસથા, અવસન્ન કુશીલ, સંસક્ત, યથા છંદ એવા પાંચ પ્રકારના કુસાધુ સાથે ગોચરી ન જવું, તેમની સાથે જતાં અનેષણય ગોચરી આવે, અગ્રહણ દોષ લાગે, એટલે જે પાસ અનેષણય લે, તેવું સાધુ પણ લે, તે તેની પ્રવૃત્તિની પ્રશંસાને દેષ લાગે, અને જે નલે તે અસં. ખડ ( ) વિગેરે દોષ થાય, તેવું જાણીને ગોચરી લેવા માટે ગૃહસ્થના ઘરમાં તેવા સાથે પેસે નહીં, તેમ નીકળે પણ નહીં, તેવી જ રીતે તેમની સાથે બીજે પણ જવાને નિષેધ કરે છે. એટલે સાધુને સ્પંડિલ (વિચાર) ભૂમિએ જવું હોય, અથવા વિહાર (ભણવા) ના સ્થળે જવું હોય, તે અન્ય તીર્થિ વિગેરે સાથે દોષને સંભવ હોવાથી ન જવું, તે કહે છે Úડિલ સાથે જતાં પ્રાસુક જલ સ્વચ્છ હોય, અસ્વચ્છ હોય, ઘણું કે થોડું હોય, તો તેનાથી જગ્યા સ્વરછ કરતાં ઉપઘાતને સંભવ થાય, અથવા જોડે ભણવા જતાં સિદ્ધાંતના આલાવા ગણતાં તે પતિત સાધુને તેવું ન રૂચવાથી વિકથા કરી વિદ્ધ કરે, તે ભય છે અથવા સેહ (નવા શિષ્ય) આદિને અસહિશુપણાથી કલેશને સંભવ થાય છે, માટે તેવા સાથે સાધુએ
