________________
[ ૨૫૮] वा ल्ह० चोयगं वा ल्हसुणनालगं वा भुत्तए वा २ से ज० लसुणं वा जाव लसुणबीयं वा सअंडं जाव नो प०, एवं अतिरिच्छच्छिन्नेऽवि तिरिच्छछिन्ने जाव प० ॥ (सू० १६०)
તે ભિક્ષુ કદાચિત આમ્ર વનમાં ગૃહસ્થ પાસે અવગ્રહ યા, ત્યાં ઉતરીને કારણ પડે આંબા (કેરી) ખાવાને ઈચ્છ, તે સડેલા કે કીડાવાળા કે કળીયાના જાળાંવાળા અપ્રાસુક હોય તે લેવા નહિ, તથા આંબા ઇંડા વિનાના અને સડ્યા વિનાના હોય, પણ જે તીરછા ન છેદ્યા હાય તથા અખંડિત હોય, તે તેને અપ્રાસુક જાણીને લેવા નહિ, પણ જે કીડા વિનાના તીરછી ચરેલા અને પ્રાસુક (અચિત) હેાય તે કારણ પડે લે, તેજ પ્રમાણે (અંબભિત્તિ) અડધાં ફાડીયાં, (અંબપેસી) આંબાનાં નાનાં ફાડયાં, (અંબાયગ) આમ છાલ (સાલગ) રસ, (ડાલગ) કેરીના ઝીણા ટુકડા હોય તે અચિત હોય તે લેવા.
આ પ્રમાણે ઈશું સૂત્રના ત્રણે આલાવા લેવા તથા અંતરૂછુ પર્વના મધ્ય ભાગ લેવા, આ પ્રમાણે લસણનાં ત્રણે સૂત્ર લેવાં, આમાં જે વાતે ન સમજાય તે નિશીથ સૂત્રના સોળમા ઉદ્દેશથી જાણવી. | (આહારના અભાવે સાધુને તેવાં ફળ ખાવાં પડે તે આશ્રયી આ સૂત્ર છે કે અચિત્ત ફળના ટુકડા થયેલા હોય તે લેવા, શેરડીનો રસ પાણીની ઓછાશમાં કામ લાગે, તથા લસણ આગાઢ રેગાદિ કારણે લેવાં પડે છે, તેનું પ્રાયશ્ચિત
