________________
[ ૧૭૦ ]
मग्गे बहुपाणा जाव ससंताणगा नो जत्थ बहवे जाव उवागमिस्संति, सेवं नच्चा नो गामाणुगामं दूइजिजा ॥ अह पुणेवं जाणिजा चत्तारि मासा० कप्पे परिवुसिए, अंतरा से मग्गे अप्पंडा जाव ससंताणगा बहवे जत्थ समण० उबागमिस्संति सेवं नच्चा तओ संजयामेष० दूइजिज || (सू०११३)
૭
હવે આ પ્રમાણે સાધુએ જાણે, કે ચામાસા સંબંધી ચારમાસ પૂરા થયા છે, અર્થાત્ કા`િકી ચેામાસું પૂરું થયું છે, ત્યાં જો ઉત્સર્ગ થી વૃષ્ટિ ન હેાય, તેા એકમેજ ખીજે સ્થળે જઇને પારણુ કરવુ, પણ જો વૃષ્ટિ ચાલુ હાય તે હેમંત રૂતુના પાંચ-દસ દીવસ ગયે થકે વિહાર કરવા, તેમાં પણ જો ખીજે ગામ જતાં માર્ગ માં નાનાં જંતુનાં ઈંડાં પડ્યાં હોય, " ગારા હાય, કરાળીયાનાં જાળાં ખાઝી ગયેલાં હાય, અને બ્રાહ્મણ શ્રમણ વિગેરે માગણ ન આવેલા હાય, અથવા થોડા વખતમાં આવવાના ન હોય તે માગસર શુદ ૧૫ સુધી ત્યાં રહેવુ. ત્યારપછી ગમે તેમ હોય પણ ત્યાં રહેવું નહિ, પણ જો વૃષ્ટિ ન હોય, કાદવ ન હોય, મા ઇંડાં વિનાના હાય, શ્રમણ બ્રાહ્મણ આવ્યા હાય, આવવાના હાય, તા કાર્ત્તિકી પુર્ણિમા પછી તુત વિહાર કરવા.
હવે માની ચતના કહે છે—
से भिक्खू वा० गामाशुगामं दूइजमाणे पुरओ जुगमाया पेहमाणे दट्ठण तसे पाणे उद्धट्टु पादं रीइज्जा साहट्टु पायं रीइजा वितिरिच्छं वा कट्टु पायं रीइजा, सइ परकमे
