________________
[ ૧૩૩ ]
કરે, આવા દોષો જાણીને સાધુઓને તેવા મકાનમાં ઉતરવાનૌ મના કરેલી છે, આજ ભિક્ષુનું સર્વથા સાધુપણું છે.
બીજો ઉદ્દેશા. (પ્રકરણ)
પહેલા ઉદ્દેશો કહીને બીજે કહે છે, તેના આ પ્રમાણે સંબંધ છે, કે ગયા ઉદ્દેશામાં ગૃહસ્થના ઘરમાં વાસ કરતાં થતા દોષો ખતાવ્યા, અહીંયા પણ તેવા વિશેષ ઢાષા વસતિ સંબધી બતાવે છે.
गाहावई' नामेगे सुइसमायारा भवंति से भिक्खू य असिणाणए मोयसमायारे से तग्गंधे दुग्गंधे पडिकूले पडिलोमे यावि भवइ, जं पुत्र्वं कम्मं तं पच्छा कम्मं जं पच्छा कम्मं तं पुरे कम्मं, तं भिक्खुपडियाए वट्टमाणा करिज्जा या नो करिजा वा, अह भिक्खूणं पु० जं तहप्पगारे उ० नो ari॰ II ( F॰ ૭૨ )
કેટલાક ગૃહસ્થા શુચિ સમાચારવાળા ભાગવત વિગેરેના ભક્ત અથવા ભાગીઓ ( વારંવાર સ્નાન કરનારા અથવા સુગંધી ચંદન અગર કેસર કપૂર વિગેરે વસ્તુના લેપ કરનારા શેાખીના ) હાય છે, અને સાધુએ તેવી રીતે વારવાર કે એકવાર ખાસ કારણ વિના ફાસુ પાણીથી પણ બ્રહાચયના ભંગના દોષને લીધે સ્નાન કરનારા નથી, તથા કારણ પ્રસંગે માયા ( પેશાખ ) ના પણ ઉપયોગ કરનારા
