________________
(૧૯) પ્રશ્ન–શું આધાર લઈને પ્રસાદને છોડ?
ઉત્તર-શાંતિ એટલે શમન તે બધા કર્મને નાશ જાણવે તે મક્ષ તેજ શાંતિ છે.
પ્રાણીઓ વારંવાર ચાર ગતિના સંસારમાં મરણ જેના વડે પામે છે, તે સંસાર છે. તે શાંતિ અને મરણએ બન્નેને વિચારીને પ્રમાદ છેડ. ગુરૂ કહે છે કે હે શિષ્ય, એક બાજુ પ્રમાદીને વારંવાર જન્મ મરણનું દુખ છે. અને બીજી બાજુ અપ્રમાદીને જન્મ મરણના ત્યાગરૂપ અનંતું સુખ છે એ બન્નેને કુશળ બુદ્ધિવાલા શિષ્ય વિચારીને વિષય કષાય રૂપ પ્રમાદને ન કરે. " અથવા શાંતિ વડે મરણ એટલે મરણ સુધી જે ફળ થાય છે. તે વિચારીને પ્રમાદ ન કરે. એટલે જીવતાં સુધી ‘ઉત્તમ પુરૂષે કોઈપણ સાથે કલેશ ન કરો. અને તે કલેશ પ્રમાદથી થાય છે માટે પ્રમાદ ન કરે.
વળી વિષય કષાય અને સ્ત્રીના વિલાસ રૂપ જે પ્રમાદ છે તે શરીરના અંદર રહેલું છે. અને તે શરીર પિતાની મેળે નાશ પામનારૂં છે. તે તેવા નાશવંત શરીરને વિચારીને સાધુએ પ્રમાદ ન કરે. (જે શરીરના માટે પ્રયાસ થાય તે શરીર નાશવંત છે. ધન અહીં જ રહેવાનું છે) એટલે ભેગે ભેગવવા છતાં પણ તૃપ્તિ થતી નથી. તેમ ભેગે અભિલાષને સતેષ પમાડી શકતા નથી. તેથી તું જાણ
