________________
(૧૫૬) મીને સાધુએ કે ન કરે મનમાં વિચારવું કે મારે નીચ રથાન અથવા બીજાના હલકા શબ્દ સાંભળીને મારે દુખ શા માટે માનવું. મેં પૂર્વે તેવું ઘણીવાર અનુભવ્યું છે. તેથી દીનતા ન કરવી. કહ્યું છે કે, "अवमानात्परिभ्रंशा दध बन्ध, धन क्षयात् । બાવતા રોજગ્ય, શ્ચિ, સાધતા તેરશ
અપમાનથી નીચ દશા થવાથી અથવા વધ બંધ કે ધનના ક્ષયથી માણસે ખેદ ન કરે કારણકે પૂર્વે આ જીવે રિગ શેક જુદી જુદી જાતિમાં સેંકડે વાર ભેગવ્યા છે. संते य अबिम्हइउं पंडिएण य असंते।। सकाहु दुमोवमि अहिअएण' हिअंधरं तेण ॥२॥
પડિત પુરુષ પ્રાપ્તિમાં આશ્ચર્ય ન કરવું અને અપ્રામિમાં નાખુશ થવું નહિ. ઝાડની ઉપમાવાળા હૃદયવડે હિતને ધરનારા પુરુષને શક્ય છે.
(ઝાડ બધાં દુઃખ સહે, પણ ત્યાંથી ખસે નહિ, તેમ હૃદય સ્થિર કરી દુઃખસુખ સહેવાં.) होऊण चक्कवट्टी, पुहइवई विमल पंडरच्छत्तो। सोचव नाम भुज्जो अणाह सालालओ होइ ॥३॥ - ચકૃવત્તી કે, પૃથ્વીપતિ નિર્મળ સફેદ છત્રને ધરનારે પહેલાં પિત બને અને તેજ પુરુષ પિત (તેજ જન્મમાં)
