________________
(१४६) महे किल वयं सततं सुखानि; इत्याशया धनविमोहितमानसाना, कालः प्रयाति मरणापधिरेव पुंसाम
રાજાને પ્રસન્ન કરીને તેની પાસેથી ધન મેળવીશું અને પછી અમે રેજ સુખ ભોગવીશું. આવી આશાથી ધનથી મેહ પામેલા મનવાલા માણસને આખી જીંદગી સુધીકાળ વીતી જાથે છે. (પણ તેઓ ધર્મ આરાધી શકતા નથી.) एहि गच्छ पतोत्तिष्ठ, वर मौनं समाचर । इत्याचाशाग्रहग्रस्तः, क्रीडन्ति धनिनोऽर्थिभिः ॥२॥
આવ , પડ, ઉઠ, બોલ, ચુપ રહે આ પ્રમાણે બેલનારા ધનવાના છે. તે ધનની ઈચ્છાવાલા ગરીબોને વારંવાર રમાડે છે. આ પ્રમાણે સારા સાધુએ સમજીને શું કરવું તે શાસ્ત્રકાર કહે છે.
तं परिणाय मेहावी नेव सयं एएहिं कजेहिं इंड समारंभिजा, नेव अन्नं एएहिं कजेहिं दंड समारंभा विजा, एएहि कोहिं दंडं समारंभं तपि श्रन समणु जाणिज्जा, एस मग्गे आरिएहिं पवे. इए, जहेल्थ कुसले नो वलिं पिजासि, सिमि, ॥ सू. ७६ ।। लोगविजयस्त वितिओ उद्देसो ॥२॥
પહેલા અધ્યયનમાં પરિણા બતાવેલી છે. તેમાં બે પ્રકારનાં
