________________
[૩]
પ્રતિકૂળ ઉપસર્ગ આવી પડતાં સુખ દુઃખમાં મધ્યસ્થ ભાવ રાખ, ચેથામાં પૂર્વે કહેલા અધ્યયનના વિષયને જાણનારા સાધુએ તાપસ વિગેરેના કષ્ટ અને તપશ્ચર્યાના પ્રતાપે તેને આઠ ગુણવાળું ઐશ્વર્ય (અષ્ટસિદ્ધિ) પ્રાપ્ત થાય તેને દેિખીને પણ પિતાના નિર્મળ ભાવમાં ખલના ન પામતાં દ્રઢ સમ્યકત્વપણે રહેવું. અને પાંચમામાં ચાર અધ્યયન વડે સ્થિરતા કરીને અસાર પરિત્યાગવા વડે એટલે સંસારની સુંદર વસ્તુઓને મેહ છોડને ત્રણ રત્નરૂપ જ્ઞાન, દર્શન, ચારિત્ર જે લેકસાર છે તેમાં ઉદ્યમવાળા ઘવું. છઠ્ઠમાં પૂર્વે કહેલા ગુણવાળા સાધુ નિઃસ્વાર્થ બનીને અપ્રતિબદ્ધ સ્વરૂપે થવું. સાતમામાં સંયમાદિ ગુણયુક્ત સાધુને પૂર્વના પાપના ઉદયથી મેહ ઉત્પન્ન કરનારા પરિષહ અથવા ઉપસર્ગ થાય તે સમ્યફ પ્રકરે સહન કરવા. આઠમામાં નિર્માણ છે. તે અંતકિયા સર્વ ગુણયુક્ત સાધુએ સારી રીતે કરવી. નવમામાં પૂર્વે કહેલા આઠ અધ્યયનમાં જે જે અર્થ છે તે શાસન નાયક વિદ્ધમાન વામીએ બરાબર પાળે છે. અને તે બીજા સાધુઓ બરબર ઉત્સાહથી પાળે તેથી બતાવે છે. તે કહે છે કે – तित्थयरोचउणाणी,सुरमहिओ सिझियायधुवंमि
अणिमूहिय बलविरिओ, सम्वत्थामेसु उजमइ ॥१॥ किंपुण अवसेसेहि, दुक्खक्खय कारणा सुविहि एहिं होति न उजमियव्वं, सपच वायंमि माणुस्से ॥२॥
