________________
[૨૬૮]
રહેલા વાયુકાયાદિ પ્રાણીગણને, જુદી જુદી પ્રકારના ઉપક્રમથી ઉત્પન્ન થયેલા પેાતાથી અને પારકાથી અને મનમાં થનારાં સુખ દુઃખાને જાણે છે, એટલે સ્વ પ્રત્યક્ષ પણાથી પારકાનું પણ અનુમાન કરે છે, પણ જેને પેાતાના આત્મામાંજ એવી સુબુદ્ધિ નથી, તેવાને બહાર રહેલા વાયુકાય વિગેરેની અપેક્ષા કચાંથી હાય ? અને જે બહારના જીવાને જાણે તે યથાયેાગ્ય અધ્યાત્મને જાણે છે; કારણ કે તે ખા અને અધ્યાત્મ એક બીજાની સાથે અવ્યભિચાર વાળાં છે; (એટલે સમાન છે) પરના આત્માના જ્ઞાનથી હવે શુ કરવુ, તે ખતાવે છે; આ પ્રમાણે કહેલા લક્ષણ વાળી તુલાએ તેાળ, તુ જેમ તારા આત્માને સથા સુખના અભિલાષીપણાથી રક્ષે છે તેમ બીજાને પણ તું બચાવ, જેમ પારકાને તેમજ આત્માને એ કે તુલામાં સમાન તાળીને પર અને પોતાનું સુખ દુઃખ તેના અનુભવ જો, અને તે પ્રમાણે કર. (આવુ ગુરૂ કહે છે) कट्ठे कंटएण व पाए विद्धस्स वेयणहस्स जह होइ अनिव्वाणी सव्वत्थ जिएसु तं जाण ॥ | १ ||
વળી લાકડાથી અથવા કાંટાથી પગમાં લાગતાં જેવી રીતે તને વૈદ્યના થાય છે. તેવી રીતે તુ બીજા જીવામાં પણ જાણુ, તથા મરીશ એટલુ' સાંભળતાં તને જે દુઃખ થાય છે તે પ્રમાણે તે અનુમાન વર્ડ, બીજાને દુ:ખ થાય છે તે જાણવુ શક્ય છે, અને પારકાનું રક્ષણ કરવું તે પણ શક્ય છે, તેથી જેમ તુલાએ તાળવાનુ
