________________
[૨૧] तंणो करिस्सामि समुट्ठाए, मत्ता महमं, अभयं विदित्ता, तं जे णो करए, एसो वरए, एत्थो वरए, ge અધારે ત્તિ પja (g. ૨૬)
આ સૂત્રને ૩૮મા સૂત્ર સાથે તથા પહેલા વિગેરે સૂત્ર સાથે પ્રથમ કહ્યા મુજબ સંબંધ કહે, પૂર્વે કહ્યું કે શાતા (સુખ)ના વાંકે વનસ્પતિ જંતુને નિશ્ચયે દુઃખ ઉત્પન્ન કરે છે. તેથી તેનું મૂળજ (કર્મ બંધ પણે થઈને) દુખથી ગહન એવા સંસાર સાગરમાં જીને ભાડે છે,
એવું કડવું ફળ જાણનારે બધા વનસ્પતિ કાયના જીવેને દુખ દેવાની રીતીથી સર્વથા નિવૃત્ત (ર) થવાનું આત્મામાં ઈચ્છે છે. તે બતાવે છે. વનસ્પતિ કાયને થતી પીડાને જાણીને હું હવેથી દુઃખ નહી દઉં, અથવા તે વનસ્પતિ દુઃખ દેવાના કારણ રૂપ જે છેદન ભેદન છે, તેને મન, વચન, કાયાથી નહી કરૂં, ન કરાવું, કરનારને ભલે ન જાણીશ હવે કેવી રીતે કરીશ, તે બતાવે છે. | સર્વશે બતાવેલા માગને અનુસરીને સમ્યગૂ દિક્ષાના માર્ગને સ્વીકારીને બધા પાપના આરંભેને ત્યાગ કરતે થકે, વનસ્પતિને દુઃખ થાય, તે આરંભ નહીં કરીશ. આથી સંયમ કિયા બતાવી, એથી એમ સૂચવ્યું કે એકલી ક્રિયાથીજ મેક્ષ થાય, એમ નહી પણ જ્ઞાને જાણવું, તથા કિયા તે પ્રમાણે કરવી, એ બે પ્રકારે મેક્ષ મળે છે; કહ્યું
