________________
[૧૯૪]
છે, માટે અપ્રમત્ત સાધુઓએ તેને છેડવુ જોઇએ, એવી રીતે ખુલ્લા બતાવેલા અનેક દોષના સમૂહવાળા અગ્નિ શસ્ત્રને ઉપભાગના લાભથી, પ્રમાદ વશ થયેલા, જેઓ ન છેડે, તેમને ઉદ્દેશીને તેમનાં કડવાં ફળ થાય છે, તે બતાવે છે.—
जे पमत्ते गुणट्ठीए सेहु दंडेति पचइ (सू० ३४)
જે મદ્ય વિષય વિગેરે પ્રમાદથી પ્રમાદી થઇ રહે, તે અસયત છે, અને રબ્ધન, પચન, પ્રકાશ, આતાપના, વિગેરે અગ્નિ ગુણાને પ્રયેાજવાથી, તે ગુણાર્થી ( સ્વાર્થ સાધક ) મન, વચન કાયાના દુરૂપયોગ કરનાર, અગ્નિ શસ્રના સમારભ વડે પ્રાણીઓને દંડ દેવાથી પાતે દંડ રૂપેજ છે. એવું પ્રકથી કહેવાય છે. જેમ આયુષ્ય છે તેમાં ઘી વિગેરેને પદેશ કરાય છે, (ઘી વગેરે યાગ્ય પદાર્થ મળવાથી જીવન વધે છે.) એથી હવે શુ કરવુ, તે કહે છે.
तं परिण्णाय मेहावी, हयाणिं णो जमहं पूव्व मकासी पमाएणं ( सू० ३५ )
તે અગ્નિ કાયના સમાર’ભમાં ૪'ડ રૂપ ફળને જાણીને જ્ઞરિજ્ઞા વડે જાણવુ, અને પ્રત્યાખ્યાન પરિજ્ઞા વડે ઘેાડવું, તે બે પરિજ્ઞા વડે મયાર્દામાં રહેલા, તે મેધાવી ( સાધુ ) હવે પછી ના કહેવાતા પ્રકારો વડે આત્મામાં વિવેક કરે, તે પ્રકાર મતાવે છે.