________________
[૧૨]
એવા પાંચે વર્ણના પનક વિગેરે જીવાને હણે છે. હવે તે વધારે સ્પષ્ટ કરે છે.
पुढविं समारंभता, हणंति तन्निसिए य बहु जीवे । सुहुमेय बायरे य, पज्जत्ते या अप्पजत्ते ॥ १०३ ॥
પૃથિવીકાયના સમારંભ કરતાં તેને આશ્રયીને રહેલા સૂક્ષ્મ અને બાદર પર્યાપ્ત અને અપર્યાપ્ત એવા અનેક જીવાને તે હણે છે. અહિં સૂક્ષ્માના વધ ખરી રીતે થો નથી. પણ પરિણામની અશુદ્ધિથી તેની નિવૃત્તિનું પચ્ચખાણ ન કર્યું હોય ત્યાં સુધી તેના વધના દોષ લાગે છે, હવે વિરતિદ્વાર કહે છે.
'
एवं वियाणि ऊ, पुढवीए निक्खि वंति जे दंडं । तिविहेण सव्व कालं, मणेण वायाए कारणं ॥ १०४ ॥ ઉપર કહેલા વચનને અનુસરે પૃથિવીના જીવાને જાણીને તથા તેના વધ તથા અંધ જાણીને પૃથિવીકાયના જીવાને હુણવાની વૃત્તિથી દૂર થાય છે. તે હવે પછીની ગાથામાં કહેવાતા અણુગાર થાય છે. તેઓ મન, વચન, કાયા, વડે પૃથિવીના જીવાને કાઈ દિવસ હણે નહિ. હુણાવે નહિં અને અનુ મેદના પણ ન કરે, આવુ. વ્રત જે આખી જી’દગી પાળે તે અણુગાર છે. ખાકી રહેલા અણુગારના લક્ષણા હવે કહે છે.
'- '+
गुत्ता गुत्तोहिं सव्वाहिं, समिया समिईहिं संजया । जयमाणगा सुविहिया, एरिसया हुंति अणगारा । १०५
