________________
૧૬
કર્મગ્રંથ ભાગ-૧ | સ્વામિત્વ :- મતિ અને શ્રુતજ્ઞાનનાં જે સ્વામિ હોય છે. તે અવધિજ્ઞાનનાં પણ સ્વામી જાણવા.
લાભ સાધર્મ :- કોઈ મિથ્યાદ્રષ્ટિ દેવ કે નારકીનો જીવ તેને વિર્ભાગજ્ઞાનનો લયોપશમ ભાવ હોય છે તે મિથ્યાદ્રષ્ટિ જીવ જ્યારે સમકિતની પ્રાપ્તિ કરે તે વખતે એક સાથે ૩ અજ્ઞાનને બદલે મતિ-શ્રત –અવધિજ્ઞાનનો લાભ થાય છે એટલે કે પ્રાપ્ત થાય છે તે લાભ સાધર્યું કહેવાય છે.
આ કારણથી મતિ અને શ્રુતજ્ઞાન પછી અવધિજ્ઞાન કહેલ છે. અવધિજ્ઞાન મુખ્યતયાં ર ભેદે છે. (૧) ભવપ્રત્યયિક (૨) ગુણપ્રત્યયિક.
ભવપ્રત્યયિક :- ભવમાં ઉત્પન્ન થતાની સાથે જેમ પક્ષીમાં ઉત્પન્ન થતાં તેને પાંખ તથા ઉડવાનો ક્ષયોપશમ ભાવ પેદા થાય છે, તેવી રીતે દેવતા અને નારકીમાં ઉત્પન્ન થતાની સાથે જ જીવને અવધિજ્ઞાનનો ક્ષયોપશમભાવ પેદા થાય છે.
નિયમ (૧) :- સંજ્ઞી પંચેન્દ્રિય પર્યાપ્તાજીવો મરીને દેવ અને નરકમાં ઉત્પન્ન થાય તો ઉત્પતિના પહેલા સમયથી અવધિજ્ઞાનાવરણીય કર્મોનો ક્ષયોપશમ ભાવ પેદા થાય છે એટલે કે અવધિજ્ઞાન થાય છે. . (૨) અસંજ્ઞી પંચેન્દ્રિય પર્યાપ્તા જીવો મરીને દેવ અને નરકમાં ઉત્પન્ન થાય તો પર્યાપ્ત થયા પછી અવધિજ્ઞાનના ક્ષયોપશમનો ભાવ પ્રાપ્ત થાય છે, એટલે કે અપર્યાપ્ત અવસ્થામાં એક અંતર્મુહર્ત સુધી મતિઅજ્ઞાન અને શ્રુતઅજ્ઞાન એમ બેજ અજ્ઞાન હોય છે પણ વિંભંગજ્ઞાન હોતું જ નથી.'
(૩) ગુણપ્રત્યયિક અવધિજ્ઞાન :- સંખ્યાત વર્ષના આયુષ્યવાળા ગર્ભજ પર્યાપ્ત મનુષ્યો અને તિર્યંચોને તપ વગેરે કરીને મનની એકાગ્રતા જેમ જેમ પ્રાપ્ત થતી જાય તેમ તેમ અવધિજ્ઞાનાવરણીયનો ક્ષયોપશમભાવ પ્રાપ્ત થાય છે તેને ગુણ પ્રત્યયિક અવધિજ્ઞાન કહે છે. આ અવધિજ્ઞાનના ૬ ભેદ હોય છે. (૧) અનુગામી (૨) અનઅનુગામી (૩) વર્ધમાન (૪) હીયમાન (૫)પ્રતિપાતી (૬) અપ્રતિપાતિ
(૧) અનુગામી - અનુ એટલે પાછળ પાછળ અર્થાત સાથે જવું તે. જેમ હાથમાં દીવો રાખીને અંધકારમાં ચાલનાર માણસની સાથે પ્રકાશ જાય છે એ રીતે જે ક્ષેત્રમાં જેટલા ક્ષેત્રનું અવધિજ્ઞાન પ્રાપ્ત થયેલું હોય તે ક્ષેત્ર સિવાય બીજા ક્ષેત્રમાં જતાં એ અવધિજ્ઞાનનો ક્ષયોપશમભાવ સાથે ને સાથે હોય છે એ અનુગામી અવધિજ્ઞાન કહેવાય છે.
(૨) અનઅનુગામી અવધિજ્ઞાન :- આ અવધિજ્ઞાન શૃંખલા બધ્ધ દિપકની જેમ હોય છે. અનઅનુગામી એટલે પાછળ પાછળ સાથે નહિ જનારૂં. જે ક્ષેત્રમાં જેટલા ક્ષેત્રનું અવધિજ્ઞાન પ્રાપ્ત થયું હોય તે ક્ષેત્ર સિવાય બીજા ક્ષેત્રમાં જીવ જ્યારે જાય ત્યારે અવધિજ્ઞાનનો ક્ષયોપશમ ભાવ નષ્ટ થાય છે. ફરીથી તે ક્ષેત્રમાં જીવ આવે ત્યારે જેટલો અવધિજ્ઞાનનો ક્ષયોપશમભાવ હોય તેટલું અવધિજ્ઞાન પ્રાપ્ત થાય છે.
(૩) વર્ધમાન અવધિજ્ઞાન :- ક્રમસર વધતું વધતું જે અવધિજ્ઞાન હોય તે વર્ધમાન અવધિજ્ઞાન કહેવાય છે. શરૂઆતમાં સૌથી ઓછામાં ઓછું અંગુલના અસંખ્યાતમા ભાગના ક્ષેત્રમાં રહેલા રૂપી પદાર્થોને જોવા અને જાણવા રૂપ અવધિજ્ઞાન પ્રાપ્ત થાય છે. ત્યારબાદ થોડું ક્ષેત્ર વધતાં અંગુલના સંખ્યામાં ભાગ જેટલા ક્ષેત્રનું ત્યારબાદ કમસર વધતાં વધતા ૧ અંગુલ પ્રમાણ, ૨ અંગુલ