________________
રામાયણમાં સંસ્કૃતિનો સંદેશ
તુલસીદાસ જેવા પણ કહેતા કે, “પરધન પત્થર માનીએ, પરસ્ત્રી માત સમાન. ઈતના કરતાં હરિ ના મીલે, તો તુલસીદાસ જમાન.” “પારકું ધન પથરા બરોબર અને પારકી સ્ત્રી મા–બેન સમાન માની લો, આટલું કરતાં જ ભગવાનની પ્રાપ્તિ નહિ થાય તો હું તમારો જામીન થાઉં છું...”
કેવો આ આર્ય દેશ! અને જ્યાં આજનું જીવન! આજે આ બન્ને તરવો– પરધનમાં પત્થર જેવી દૃષ્ટિ અને પરસ્ત્રી માત સમાન–આ દેશમાંથી જાણે કે હકાલપટ્ટી પામ્યા છે. આજે કોની પાસે, એક દિવસ પણ એવો છે કે, જેમાં આ તત્વોનું યથાર્થ પાલન કરવામાં આવતું હોય? આજે તો નરી નાસ્તિકતાના ભયંકર ચોસલામાં આપણે ફસાતા જઈએ છીએ. ધર્મ અને ધર્મક્રિયાઓને ધતીંગ કહેનારો વર્ગ વધતો જ જાય છે, પરંતુ સમજી રાખો કે આવી નાસ્તિતા આ ભારતને પરવડે તેમ નથી. આર્ય સંસ્કૃતિથી ઓપતા આ ભારતને આવું વાતાવરણ માફક આવી શકે તેમ નથી.
દાનવીર જગડુશાહ
હવે તો પ્રજાની જવાબદાર તમામ વ્યક્તિઓએ પીયામાંથી પ્રજાને સંસ્કૃતિનું શિક્ષણ આપવું પડશે અને તો જ આપણુ પાસે રહેલો સંસ્કૃતિનો મહાન આદર્શ પ્રજાને સમજાશે. ભૌતિક સુખની લાલસા ખાતર સંસ્કૃતિને ખતમ કરી નાંખવાનું હરગિજ પરવડે તેવું નથી. વાસનાના સુખની ખણુજ માટે બેનો સીતાજીની શીલની સંસ્કૃતિનો નાશ કરી નાખે તે અતિ દુ:ખદ બાબત છે. વેપારીઓ પોતાના વધુ ધન કમાઈ લેવાના લોભને કારણે જગડૂશાહના આદર્શનો ખાતમો બોલાવી દે એ ભયાનક બાબત છે. તમે જાણો છો ને એ ધર્માત્મા જગડુશાહનો પ્રસંગ !
દાનવીર જગશાહ જૈનાચાર્ય શ્રી પરમદેવસૂરિજીના પરમ ભકત હતા.
પોતાના જ્ઞાનબળથી આચાર્યશ્રીએ જગ ડ્રશાહને કહ્યું હતું કે, “વિસં. ૧૩૧૩, ૧૩૧૪ અને ૧૩૧૫ની સાલમાં ત્રિવધ દુષ્કાળ પડશે, જે અતિ ભયંકર દુષ્કાળ હશે, માટે જે કાંઈ યોગ્ય લાગે તે અત્યારે જ કરી લેવું.”
અને... જગડુશાહે અઢળક અનાજ એકઠું કરી લીધું. એ કપરો કાળ આવી ગયો. જગએ અનાજના ભંડારો ખૂલ્લા મૂકી દીધા; કશા ય ભેદભાવ વિના! અનેક રાજાઓ પણ પોતાની રૈયતને માટે અનાજ લેવા જગડૂશાહ પાસે આવ્યા. જગએ કહી દીધું, “યહ અનાજ ઉસકે લિયે હૈ; જે શામ કો અનાજ કે બિના મર જાનેવાલા હૈ.” અને ગરીબ પ્રજાના મોંમાં જ એ બધું અનાજ પહોંચાડવાની શરત કરીને જગડુએ રાજાઓને પણ પુષ્કળ અનાજ આપ્યું.