________________
૩૦૪
પ્રવચન દરમું
ચર્યની ભયંકરતાને આટલી સરસ રીતે સમજી શક્યો હોય ત્યારે આર્ય પ્રજાજનોની દષ્ટિએ તો આ વિષયમાં કેટલું ઊંડાણ ભરેલું હોવું જોઈએ? બિયર વગેરેથી ટકનારાએ: જીવતા મડદાં જેવા
જે માણસો અત્યંત વિષયાધીન હોય છે તેઓ ચરસ, એલ. એસ. ડી, ગાંજો બિયર કે સિગારેટ વગેરેથી જીવન ટકાવતા હોય છે. અંદરથી ખલાસ થઈ ગયેલા આવા માણસો મારી દષ્ટિએ જીવતા મડદા જેવા છે. જેમ મરી ગયેલા માણસનું મડદું ટેકા વગર ઊભું રહી શકતું નથી તેમ આવા માણસો નશીલા પદાર્થોના ટેકા વગર જીવન ટકાવી શકતા નથી.
આવા પ્રકારના જીવનનો ઝાઝો શો અર્થ છે? આમ મોક્ષ પામવા માટે તો ખરું જ પણ પોતાના આરોગ્યને ય જો ટકાવવું હોય તો માણસ માત્રને બ્રહ્મચર્ય પાળવું અનિવાર્ય બની જાચ છે. કૃશ ભામણ્ડલને પિતાની પૃચ્છા
સીતાનું રૂપ જોઈને ભામંડલ કામા થઈ ગયો. એનું શરીર નખાઈ ગયું. ભામંડલના પાલક પિતા ચન્દ્રગતિએ ભામણ્ડલને આ નિસ્તેજ જોઈને એક દિવસ પૂછયું કે, તેને કોઈ માનસિક પીડા છે? કે શારીરિક વ્યાધિ છે કે પછી તારી આજ્ઞાને કોઈએ ભંગ કર્યો છે? છે શું તે તો કહે.”
પરન્તુ આર્યદેશને એક લજજાળુ સુપુત્ર પોતાના પિતાને આવી વાત કેમ કરી શકે? ભાડલને તો લગીરે ખ્યાલ નથી કે ચન્દ્રગતિ એના સાચા પિતા નથી પરંતુ પાલક પિતા છે. આથી પોતાના પિતાને આવું કેમ કહેવાય? એમ વિચારી ભામંડલ મૌન જ રહે છે.
ત્યાર બાદ ભાડલના મિત્રોએ ચન્દ્રગતિને સાચી વાત કરી દીધી કે જયારથી નારદજીએ અભુત રૂપવતી એક નારીનું ચિત્ર ભામણ્ડલને બતાડયું છે. ત્યારથી એની પનોતી બેઠી છે. એ પ્રત્યેની કામના એ જ ભામણ્ડલના દુ:ખનું કારણ બની ગયું છે.” નારદ દ્વારા સત્યને ઘટસ્કેટ
રાજા ચન્દ્રગતિએ નારદજીનો સંપર્ક સાધીને તેમને એકાન્તમાં બોલાવીને પૂછયું: ભામડલને તમે જે કુંવરીનું ચિત્ર બતાવ્યું હતું તે કુંવરી કોણ છે? અને તે કોની કન્યા છે? મારો ભામણ્ડલ એની પાછળ ઘેલો બન્યો છે. તો એ કન્યાને પ્રાપ્ત કરતાં બીજા શું પ્રત્યાઘાતો આવશે તેય મારે જાણવું છે.” નાદરજીએ જણાવ્યું કે, “ એ કન્યા મિથિલાના જનક રાજાની પુત્રી છે અને તેનું નામ સીતા છે. તે અજોડ રૂપવંતી કન્યાનું રૂપ મેં ચિત્રમાં ચિતર્યું છે તે તો કાંઈ નથી. આવી અદ્ભુત કન્યા