________________
૨૫૪
પ્રવચન આઠમું
કરીને અંજનાના વાસગ્રહમાં ગયો. ત્યાં અજનાને ન જોતાં તેણે કોઈ સ્ત્રીને પૂછયું ત્યારે તેને જાણવા મળ્યું કે દુરાચારની શંકાને કારણે પોતાની જ માતાએ અંજનાને કાઢી મૂકી છે.
આ સાંભળીને પ્રિયાને મળવા ઉત્સુક પવનંજય પવનવેગે પોતાના સસરાને ઘેર આવ્યો. ત્યાંથી પણ તેને કાઢી મૂકવામાં આવી છે એ જાણતાં જ પવનંજ્ય વને વન ને પર્વત પર્વત રખડવા લાગ્યો. છતાં અને એને જ્યારે અંજનાના કોઈ જ ખબર ન મળ્યા ત્યારે પવનંયે પોતાના પિતાને પ્રહસિત દ્વારા સંદેશ મોકલાવ્યો કે, “જે મને અંજના સુંદરી મળી જશે તો ઠીક છે નહિ તો હું ચિતામાં બળી મરીશ.'
આ સંદેશો સાંભળતાં જ કેવુમતી મૂછિત થઈ ગઈ. એ કરુણ કલ્પાંત કરવા લાગી. પોતાની જાતને નિર્દોષ અંજનાને કાઢી મૂકવાની ભયંકર ભૂલ કરવા બદલ આંસુ સારવા લાગી, અને પવનંજયને આ રીતે વનમાં એકલો મૂકી આવવા બદલ પ્રહસિતને ઠપકો આપવા લાગી. અંતે અંજના–પવનંજયનું મિલન
પ્રહલાદ રાજા પવનંજ્યની શોધમાં નીકળ્યા. શોધતાં શોધતાં ભૂતવનમાં આવ્યા. ત્યાં પવનંજ્યને અગ્નિમાં પ્રવેશ કરવાની તૈયારી કરતો જોયો. પવનંજ્યને ઝુંપાપાત કરવાનો ઉછાળો મારો જોઈને વિહવળ થઈ ગયેલા પ્રહલાદે પવનંજયને હાથ પકડી લીધો. અને કહ્યું : “તારી માતાએ અંજનાને કાઢી મૂકવા જેવી જે ઊતાવળ કરી તેવી હવે બીજી મોટી ભૂલ તું ન કર. સ્થિર થા. બુદ્ધિમાન થા. તારી પત્નીને શોધવા મેં હજારો વિદ્યાધરોને મોકલ્યા છે. થોડ સમય વધુ રાહ જો.”
અંજનાની શોધ માટે મેકલાયેલા વિદ્યાધરોમાંથી કેટલાક હનુપૂર આવી પહોંચ્યા. બધી વાત જણાવી અને તુરત જ વિમાનમાં બેસી મામાં પ્રતિસૂર્ય અને અંજના ભૂતવન તરફ ચાલી નીકળ્યા. દૂરથી આવતા વિમાનને જોઈને સહુ એની તરફ જોઈ રહ્યા.
વિમાન નજીક આવી ગયું. સહુએ નીચે ઊતરી પ્રહલાદને પ્રણામ કર્યા. અને અંજના અને પવનંજ્યનું મિલન થઈ ગયું.
અંજનાના પાપકર્મોના ઉદયને અન આવ્યો. હવે અંજનાના પુત્ર હનુમાનના જીવન પ્રસંગે આગામી પ્રવચનમાં લઈશું.
નોંધઃ આ પ્રવચનના આવતરણ-સંકલનમાં શ્રીજિનાશાથી વિરુદ્ધ અથવા
પ્રવચનકાર પૂ. ગુરુદેવશ્રીના આશયથી વિરુદ્ધ લખાયું હોય તો તે બદલ અંત:કરણથી “મિચ્છામિ દુક્કડમ '.
–અવતરણકાર
