________________
૧૬
કર્મસ્તવનામા દ્વિતીય કર્મગ્રંથ (૩) ગુણશ્રેણિ– ઉપરની ખંડન કરાતી સ્થિતિના દલિકને નીચે ઉતારી ઉદય સમયથી અસંખ્ય ગુણાકારે અંતર્મુહૂર્તની સ્થિતિમાં ગોઠવવા તે. આ ગુણશ્રેણિનું અંતર્મુહૂર્ત અપૂર્વકરણ અને અનિવૃત્તિકરણના બંનેના કાળ કરતાં થોડું મોટું જાણવું.
ગુણશ્રેણિની રચનામાં અંતર્મુહૂર્તના છેલ્લા સમયને ગુણશ્રેણિનું શીર્ષ કહેવાય છે. ગુણશ્રેણિના પ્રથમ સમયથી ગુણશ્રેણિના મસ્તક સુધીમાં અસંખ્ય ગુણાકારે દલિયા ગોઠવે છે. એટલે કે ઉદય સમયમાં થોડું, બીજા સમયમાં અસંખ્ય ગુણ. ત્રીજા સમયમાં અસંખ્ય ગુણ- એમ ગુણશ્રેણિના શીર્ષ સુધી સમજવું.
વળી જે ઉપરની સ્થિતિમાંથી દલિયા ઉકેરે છે. તે પણ અસંખ્ય ગુણાકારે ઉપાડે છે. એટલે પ્રથમ સમયે થોડા, બીજા સમયે અસંખ્યગુણ, ત્રીજા સમયે અસંખ્ય ગુણ એમ યાવત્ અંતર્મુહૂર્તનાં ચરમ સમય સુધી અસંખ્યગુણા ઉમેરે છે.
ગુણશ્રેણિની રચના શેષ-શેષ સમયોમાં થાય છે. એટલે પ્રથમ સમયે અંતર્મુહૂર્ત સુધી. બીજા સમયે પ્રથમ સમય જવાથી બીજા સમયથી અંતર્મુહૂર્ત સુધી એટલે પ્રથમ સમયે ગોઠવ્યાં છે ત્યાં સુધી ગોઠવે છે. અર્થાત્ અહીં ગુણશ્રેણિનું મસ્તક આગળ વધતું નથી. સ્થિર હોય છે.
જેમ પ્રથમ સમયે ૧ થી ૧૦૦ સમયમાં
બીજા સમયે ૨ થી ૧૦૦ સમયમાં ત્રીજા સમયે ૩ થી ૧૦૦ સમયમાં
ચોથા સમયે ૪ થી ૧૦૦ સમયમાં (૪) અપૂર્વસ્થિતિબંધ– અપૂર્વકરણના પ્રથમ સમયથી નવો સ્થિતિબંધ શરૂ થાય. તેટલો તેટલો સ્થિતિબંધ એક અંતર્મુહૂર્ત સુધી થાય. પછીના અંતર્મુહૂર્તમાં પલ્યોપમનો (અ)સંખ્યાતમો ભાગ ન્યૂન નવો
