________________
ગાથા : ૧૩
૨૫.
छनवइ सासणि विणु सुहुम तेर केइ पुण बिंति चउनवइ । तिरियनराऊहिं विणा, तणुपजतिं न जंति जओ ॥१३॥
છેનવડ઼ = છ— | વે = કેટલાક આચાર્યો પુખ = વળી | નંતિ = પૂરી કરતા નથી વિતિ = કહે છે | નમો = કારણ કે
ગાથાર્થ- આ સાત માર્ગણાવાળા જીવો સાસ્વાદન ગુણઠાણે સૂક્ષ્મ નામકર્માદિ ૧૩ પ્રકૃતિ વિના ૯૬ પ્રકૃતિનો બંધ કરે છે. કેટલાક આચાર્ય ભગવંત આ ગુણઠાણે તિર્યંચાયુ અને મનુષ્પાયુ વિના ૯૪ પ્રકૃતિઓનો બંધ કહે છે. કારણકે સાસ્વાદન ગુણઠાણામાં વર્તતો જીવ શરીર પર્યાપ્તિ એ પર્યાપ્ત થાય નહીં. (તેથી આયુષ્યનો બંધ સંભવે નહી.) ૧૩ |
વિવેચન– એકેન્દ્રિય આદિ સાત માર્ગણાઓમાં સાસ્વાદન ગુણસ્થાનકે સૂક્ષ્મનામકર્માદિ ૧૩ પ્રકૃતિ વિના ૯૬ પ્રકૃતિનો બંધ છે. પરંતુ...
અહીં એકેન્દ્રિયાદિ ૭ માર્ગણામાં સાસ્વાદન ગુણસ્થાનક તે મનુષ્ય તિર્યંચો આદિ પૂર્વના ભવમાંથી ઉપશમ સમક્તિ પામી સાસ્વાદન લઈને આવેલું હોય તે અપેક્ષાએ છ આવલિકા સુધી સંભવે છે.
અને તે સાસ્વાદન ગુણસ્થાનક શરીર પર્યાપ્તિ પૂરી થતાં પહેલાં જ ચાલ્યું જાય છે અને આયુષ્યનો બંધ શરીર પર્યાપ્તિ પૂર્ણ થયા પછી થાય છે.
કારણકે જીવનું જઘન્યથી પણ ક્ષુલ્લકભવનું-૨૫૬ આવલિકાનું આયુષ્ય હોય છે અને આયુષ્યનો બંધ ૨ ભાગ ગયા પછી એટલે કે સાધિક ૧૭૦ આવલિકા ગયા પછી થાય છે. ત્યારે સાસ્વાદન ગુણસ્થાનક હોય નહિ. તેથી આયુષ્યનો બંધ ઘટે નહીં. પૂ૦ જયસોમસૂરિકૃત ટબામાં અને
