________________
પપ
આરાધન કરવામાં પ્રમાદસેવનાર ખરેખર ઠગાઈ જાય છે, માટે જ કહ્યું છે કે “કાલે કરવું હોય તે આજેજ કર અને આજે કરવું હોય તે અબઘીજ કર.” કેમકે “કાલને કાળને ભય છે એ ભૂલવું જોઈતું નથી.
(૨૮) રાવણ જેવા રાજવી, હનુમાન જેવા વીર અને રામચંદ્ર જેવા ન્યાયીને પણ કાળ કેળી કરી ગમે તે બીજાનું તે કહેવું જ શું? આથીજ કાળ સર્વભક્ષી કહેવાય છે, એ વાત સહને સાક્ષાત્ પ્રત્યક્ષ થઈ શકે એવી નિવિવાદ સત્ય છે. '
(૨૯) સુકૃત યા સદાચરણ વિના માયામય બંધનથી બંધાયેલા સંસારી જીની મુક્તિ-મેક્ષ શી રીતે થઈ શકે વારું?
(૩૦) આ મનુષ્ય જન્મરૂપી ચિંતામણિ રત્ન પામીને, જે ગફલત કરે છે, તે તેને ગુમાવીને પાછળથી પસ્તા કરે છે. કામ, કેધ, કુબોધ, મત્સર, કુબુદ્ધિ અને મેહ માયાવડે છે
સ્વ માનવજન્મને નિષ્ફળ કરી નાંખે છે, પછી તે ફરી ફરી મળવું મુશ્કેલ છે.
(૩૧) આ મનુષ્ય દેહાદિક શુભ સામગ્રીને સદુપગ કરવાથી નિર્વાણ સુખ સ્વાધીન થઈ શકે તેમ છતાં, રાગાંધ બની જીવ મોહમાયામાં મુંઝાઈ વિષય તૃષ્ણાવડે મૂઢની જેમ કેટી મૂલ્યવાળું રત્ન આપી કાંગણી ખરીદે છે. પછી તેને પસ્તાવે કરે તેમાં વળે શું?
(૩૨) ભયંકર નર્નાદિકને મેટે ડર ન હેત તે કઈ કદાપિ પાપને ત્યાગ કરી શકતા નહિ; અને સદ્ગણને માર્ગએવી શકત નહિ. (ભય વગર પ્રીતિ થતી નથી).
