________________
૫.
(૬) સ્ત્રીએ કપટ કરી ગદ્ગદ્ વાણીથી બેલે છે, તેને કામાંધજને પ્રેમઉક્તિ તરીકે લેખે છે. વિવેકી હશે તેથી ઠગાઈ જંતા નથી. સ્ત્રીચરિત્રથી તેઓ સારી રીતે વાકેફ હોય છે. " (૭) જ્યાં સુધી આહારની લુપતા તજી નથી, સિદ્ધાંતના અર્થરૂપી મહૈષધિનું સમ્યગુ સેવન કર્યું નથી, અને અધ્યાત્મ અમૃતનું વિધિવત્ પાન કર્યું નથી, ત્યાં સુધી વિષય
જ્વરનું જોર જોઈએ તેવું ઘટતું નથી. વિષય તાપની શાંતિ માટે રસલુપતાના ત્યાગપૂર્વક સિદ્ધાંતસાર ચૂર્ણ તથા તત્ત્વામૃતરસનું સમ્યગ સેવન કરવું જ જોઈએ.
(૮) ભવન વયમાં કામને જય કરનારને ધન્ય, ધન્ય છે.
(૯) જેણે જાણી જોઈને કામિનીને તજી છે, અને સંયમલકમીને સેવી છે એવા સુવિવેકી સાધુને કુપિત થયેલ કામદેવ પણ કંઈ કરી શકતું નથી. કામદેવ તેવા સાધુને તે દાસ થઈ રહે છે.
(૧૦) પ્રિયાને દેખતાંજ કામન્વરની પરવશતાથી સંયમસવ ક્ષીણ થઈ જાય છે, પણું નરકગતિના કડવા વિપાક સાંભરતજ તત્વવિચાર પ્રગટ થવાથી ગમે તેવી હાલી વāભા પણ વિખ જેવી ભાસે છે. પછી તેના તરફ રૂચિ-પ્રીતિ, થતી નથી.
(૧૧) જેમણે યવન વયમાં પવિત્ર ધર્મધુરાને ધારી મહાવતે અંગીકાર કર્યા છે, તેવા ભાગ્યશાળી ભવ્યથી જ આ પૃથ્વી પાવન થયેલી છે.
